بسیاری از والدین منتظر میمانند تا فرزندانشان در سن نوجوانی یا در مقطع راهنمایی بمانند تا به آنها اجازه دهند گوش خود را سوراخ کنند. نوجوانان معمولاً به اندازه کافی بزرگ هستند که مسئولیت سوراخ شدن گوش خود را بر عهده بگیرند. در سنین نوجوانی کودکان باید بتوانند مراقبتهای بعد از سوراخ شدن گوش را مدیریت و اهمیت تمیز نگه داشتن گوشها و عاری از باکتریها را درک کنند. اگر فرزند شما میخواهد گوشهایش را سوراخ کند موارد زیر را بخوانید.
- محل سوراخ کردن گوش را بررسی کنید:
از قبل تماس بگیرید تا مطمئن شوید که هنگام ورود شما فردی با تجربه گوش را سوراخ میکند.
- گوشوارههای مناسب را انتخاب کنید:
دکتر از شما میخواهد که یک جفت گوشواره انتخاب کنید. مطمئن شوید گوشوارههایی را انتخاب میکنید که ضد حساسیت هستند. به یاد داشته باشید که انتخاب گوشواره مناسب از ابتدا بسیار مهم است.
آیا محلی که میخواهید را سوراخ میکنند ؟
منشی قبل از سوراخ کردن لاله گوش را با محلول ضد عفونیکننده تمیز میکند. سپس لوبها را با نشانگر آب پایه علامتگذاری میکنند. مطمئن شوید که علامتها را بررسی میکنید تا مطمئن شوید سوراخها تراز شده اند و جایی که میخواهید باشند!
- نگران درد نباشید:
سوراخ کردن گوش نباید آسیب برساند. با این حال هنگامی که ابزار گوشوارهها را از طریق لوب عبور میدهد ممکن است کودک شما کمی احساس درد کند. پس از سوراخ کردن، پشت گوشواره در جای خود قرار میگیرد.
درباره مراقبتهای پس از سوارخ کردن گوش بدانید:
شما باید یک محلول ضد عفونیکننده برای سوراخ کردن گوش خریداری کنید تا با خود به خانه ببرید و از گوشها مراقبت کنید. از راهنمای خود بخواهید به دستورالعملها گوش دهد و نکات مراقبتهای بعدی را بخواند تا بتوانند از سوراخ شدن خود مراقبت کنند.
کودک شما باید محلول را سه تا چهار بار در روز و بعد از ورزش یا دوش گرفتن روی لوبها بمالد.
بهتر است محلول را با گلولههای پنبهای بمالید. مطمئن شوید که کودک محلول را در زیر و اطراف گوشواره و پشت گوشواره استفاده میکند.
مراقب عفونت باشید:
مهم است که علائم عفونت احتمالی را بدانید. با فرزند خود در مورد علائم هشداردهنده عفونی شدن سوراخ صحبت کنید و در صورت بهبودی مراقب سوراخ شدن خود باشید. اگر فکر میکنید فرزند شما دچار عفونت شده است بلافاصله گوشوارهها را بردارید، ضد عفونیکننده بزنید و برای توصیههای درمانی با پزشک متخصص اطفال تماس بگیرید. علائم عفونت شامل قرمزی، درد یا ظاهر چرک است.
منبع: www.verywellfamily.com