خجالت کشیدن نوجوانان از والدین طبیعی است اما احساسات و رفتارهای دشوار باید در چارچوب یک رابطه نزدیک حل شود. ایجاد و حفظ این نزدیکی به خلاقیت و پافشاری نیاز دارد و اغلب ، خودآگاهی خودمان است.
سالهای نوجوانی می تواند گیج کننده و دردناک باشد. یکی از بزرگترین چالشهای والدین این است که بفهمند آیا این رفتارهای نوجوان من طبیعی است ؟ بدن و مغز نوجوانان با سرعت رعد و برق تغییر می کند و در مدت زمان کوتاهی مراحل رشد مهم را طی می کنند.
یکی از آن چیزهای عادی نوجوانان این است که از پدر و مادر خجالت بکشند و بخواهند کسانی را که در دنیا هستند از کسانی که در خانه هستند جدا کنند. این کار اغلب به این معنی است که تا آنجا که ممکن است با دوستان خود بیرون از خانه باشند، یا حتی وقتی در خانه هستند از خانواده دور باشند و در اتاق هایشان خواب زمستانی داشته باشند.
روزهای کودکی اش را به خاطر بیاورید:
نوجوانان به بازگشت به روش های نوپا معروف هستند ، احتمالاً به دلیل تغییرات مغزی که باعث فعالیت شدید در احساسات مغز می شود. آنها می توانند به طرز غیرقابل پیش بینی فوران کنند و بین حالت های افراطی حرکت کنند و احساسات عصبی کودک را به والدین یادآوری کنند. انجام این مقایسه مفید است . اما نمی توانند هر طور که می خواهند رفتار کنند. همانند كودكان نوپا ، این اصلاحات در زمینه رابطه نزدیك والدین و فرزند بسیار تاثیرگذار است.
رابطه خود را به آرامی بازسازی کنید:
اگر در نوجوانان وجه مشترکی وجود داشته باشد ، این است که آنها می خواهند سرپرست شوند (همچنین برای کودکان نوپا نیز صدق می کند!). هر چقدر احساس کنند دوست دارند با شما ارتباط برقرار کنند ، به احتمال زیاد این اتفاق می افتد. این می تواند مانند این باشد که به او بگویید شما علاقه دارید با او معاشرت کنید و این که کی و کجا اش به او بستگی دارد. اگر می دانید که او عاشق رفتن به خرید است ، ممکن است اتفاقی باشد ، حداقل زمان شروع وقت با هم می تواند کوتاه و شیرین باشد .
از او پشتیبانی کنید:
اگر این روش ها را امتحان کردید و به جایی نرسیدید ، ممکن است موارد دیگری در اینجا وجود داشته باشد که نیاز به توجه دارد. مراجعه به یک درمانگر متخصص در روابط خانوادگی می تواند به شما کمک کند تا بینش و خودآگاهی بیشتری داشته باشید ، بنابراین می توانید به دخترتان به گونه ای پاسخ دهید که برای روابط شما احساس بهتری داشته باشد. بسته به پویایی ، درگیر شدن دخترتان در خانواده درمانی نیز می تواند مفید باشد ، اما نوجوانان معمولاً به درمان اجباری پاسخ خوبی نمی دهند بنابراین دریافت حمایت شما بهترین قدم اول است.
صبور باشید:
شما ممکن است در سخت ترین مرحله از رابطه مادر و دختری تان باشید ، اما به یاد داشته باشید این یک رابطه مادام العمر است و وقت دارید روی آن کار کنید. اشتیاق شما برای نزدیکتر شدن و ارتباط بیشتر می تواند شما را در انجام کار سخت ، خودآگاهی خود و هم صبور بودن در مورد زمان و چگونگی بازگشت دخترتان به شما راهنمایی کند.
منبع: www.parents.com
ممنون از مطلب خوبتون.
یکی از چیزهایی که من رو در سالهای نوجوونی قوی کرد و اعتماد به نفسم رو افزایش داد، کتاب خوندن بود.
شاید به نظر برسه خوندن یه سری کتابا فایده ای نداره و اطلاعاتی نسبت به اعتماد به نفس ارائه نمیده، اما واقعیت اینه که خواندن و دانستن و یادگیری خود به خود اعتماد به نفس رو بالا میبره. و به عقیده من باید این کار رو از دوران کودکی شروع کرد.