خیره شدن نوزاد به تلویزیون خطرناک است؟

نوزادان عاشق رنگ و چهره های مختلف هستند برای همین هم هست که به صفحه تلویزیون و تبلت زل می‌زنند و چند دقیقه می‌توانند محو تماشای رنگها و چهره‌های صفحه تلویزیون شوند. اما این خیره شدن نوزاد به تلویزیون خطرناک نیست؟ نگاه کردن نوزاد به تلویزیون چه عوارضی می‌تواند به همراه داشته باشد.

چرا نوزادان به تلویزیون نگاه می‌کنند؟

محققان معتقدند علاقه کودکان به تماشای تلویزیون آنقدر زیاد است که آنها ترجیح می‌دهند به جای نگاه کردن به چهره‌های خندان اطرافشان به صفحه خالی تلویزیون زل بزنند. مطالعه اخیر انجام شده روی بیش از ۲۰۰ کودک ساکن اسکاتلند نشان می‌دهد، نوزادان در سنین ۶ تا ۸ ماهگی به هنگام تماشای تصاویر تلویزیون عکس العمل های عجیبی از خود نشان می‌دهند و می‌توانند در دنیای پر از نور و رنگ و صدای تلویزیون غرق شوند. اما این توجه و علاقه نوزادان دلیلی بر مفید بودن تلویزیون نیست چون محققان نظر دیگری دارند.

تماشای تلویزیون برای نوزادان مضر است؟

محققان آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند کودکان زیر دو سال بهتر است به تلویزیون نگاه نکنند. آنها معتقدند قبل از ۲ سالگی مغز کودک رشد خیلی سریعی دارد، یعنی در این دو سال مغز کودک سه برابر می‌شود، اتفاقی که هیچ زمان دیگری در طول زندگی یک فرد رخ نمی‌دهد. اگر مغز کودک در این دو سال به دلیل نگاه کردن به تلویزیون و تبلت بیش از حد تحریک شود ممکن است عوارض خطرناکی برای او به همراه داشته باشد. عوارضی مثل:

• تماشای تلویزیون قبل از دو سالگی می تواند باعث بروز اختلالاتی در خواب کودک شود.
• محققان معتقدند تماشای تلویزیون بر رشد زبان و گفتار کودکان هم تاثیر می گذارد. آنها معتقدند حتی روشن بودن تلویزیون در پس زمینه هم برای ایجاد این مشکلات کافی است. یعنی وقتی والدین در حال تماشای تلویزیون هستند، کمتر با فرزندشان تعامل برقرار می‌کنند. محققان معتقدند درست است که کودک باید در معرض گفتگو و صداهای مختلف قرار بگیرد اما نه صدای تلویزیون. روشن بودن تلویزیون در پس زمینه یادگیری زبان را کاهش می‌دهد. چون برای نوزادان تمایز قائل شدن بین صداها دشوار است به همین دلیل سر و صدای پس زمینه تلویزیون به ویژه برای رشد زبان کودک مضر است. در یک مطالعه متمرکز بر تشخیص کلمه مشخص شد که یک نوزاد ۷ ماهه نمی‌تواند همزمان با هم بین کلمات افراد اطرافش و صدای تلویزیون تمایزی قائل باشد. در این مطالعه ، یک زن کلمات آشنا را همزمان صحبت می‌کرد و صدای یک مرد هم در پس زمینه پخش می‌شد. با اینکه صدای زن حداقل ۱۰ دسیبل از صدای مرد بالاتر بود اما کودک سخنان زن را متوجه نمیشد. پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که کودکان نمی‌توانند در معرض چند صدا کلمات جدید را یاد بگیرند و کلمات جدیدی را که به آنها آموخته شده را حفظ کنند. سر و صدای پس زمینه باعث می‌شود کودکان از شنیدن صداهای مختلف در کلمات جلوگیری کنند و مانع از توجه آنها و حفظ آنچه آموخته اند، می‌شود.

 

• تماشای تلویزیون قبل از دوسالگی باعث می‌شود کودک در سنین مدرسه در یادگیری دروس مشکل داشته باشد. محققان معتقدند مواجهه طولانی مدت با تلویزیون، توانایی برقراری ارتباط کودکان از طریق خواندن و نوشتن را کاهش می‌دهد. همچنین می‌تواند در دراز مدت منجر به مشکلات توجه و یادگیری شود. به ازای هر یک ساعت نگاه کردن به تلویزیون در روز احتمال اینکه کودکان در مدرسه دچار مشکل توجه و تمرکز شوند ۱۰ درصد بیشتر میشود. مثلا ۲ ساعت نگاه کردن به تلویزیون در روز معادل ۲۰ درصد احتمال خطر مشکل توجه و تمرکز است.
• کودک زمان لازم را برای رشد فکری، اجتماعی و عاطفی از دست می‌دهد. چون وقت زیادی صرف تماشای چیزی می‌کند که هیچ فایده ای برایش ندارد.
• بعضی وقتها کودک تصاویری را که می‌بیند، درک نمی‌کند، همین موضوع می تواند باعث بروز اضطراب در کودکان شود.
•  زمانی که کودک به صورت منفعل و بدون فعالیت پای تلویزیون یا مانیتور می‌نشیند، این ابزارها می‌توانند روی قدرت شناخت کودک اثر منفی بگذارند.
• کودک به دلیل تماشای تلویزیون و به دلیل حرکت سریع تصاویر در تلویزیون، توانایی در تمرکز به مدت طولانی را از دست می‌دهد.