نگاه جدی میگی؟ من این فیلم (تاکسی نارنجی) رو ندیدم.اما متاسفانه این اولین بار نیست که فیلمی رو از رو کتاب یا یک فیلم غربی میسازن بدون اینکه در تیتراژ ذکر کنن.
مثلا فیلم شوکران بهروز افخمی دقیقا عین فیلم جذبه ی مرگبار آدرین لین بود.بعد که منتقدها به خود افخمی گفته بودن گفته بود اون فیلم رو ندیده بوده.حالا راست و دروغش با خودش.اما خیلی باورش سخته .
یا فیلمهایی که از رو داستانهای کوتاه هدایت میسازن کمتر دیدم بهش اشاره کنن.
موسیقی رو که دیگه هیچی.هر موسیقیی رو که دلشون میخواد ور میدارن میذارن رو سریالهای تلوزیونی بدون اینکه اصلا بگن .
اصلا کپی رایت چند منه؟!!
مثلا فیلم شوکران بهروز افخمی دقیقا عین فیلم جذبه ی مرگبار آدرین لین بود.بعد که منتقدها به خود افخمی گفته بودن گفته بود اون فیلم رو ندیده بوده.حالا راست و دروغش با خودش.اما خیلی باورش سخته .
یا فیلمهایی که از رو داستانهای کوتاه هدایت میسازن کمتر دیدم بهش اشاره کنن.
موسیقی رو که دیگه هیچی.هر موسیقیی رو که دلشون میخواد ور میدارن میذارن رو سریالهای تلوزیونی بدون اینکه اصلا بگن .
اصلا کپی رایت چند منه؟!!
عوضش اونایی که کارشون درسته به شدت مقیدن به ذکر منبع.یادمه موسیقی فیلم هامون که ساخته ی ناصر چشم آذر بود تو تیتراژ قید شده بود بر اساس تمهایی از باخ.و چقدر هم قشنگ از اون تمها استفاده کرده بود.خود باخ اگه میشنید حظ میکرد.
فیلم ده رو چهارشنبه دوباره دیدم.از اون فیلمهای درونیه که حرف زدن در موردش مشکله نه؟آدم فیلم رو میبینه و تحت تاثیرش قرار میگیره اما میره تو وجود آدم.
فکر کنم این اولین فیلم کیارستمی بود که پرسوناژ اصلی یک زن بوده.من از به شدت رئال بودن فیلم خیلی خوشم اومد.وقتی صحنه های فیلم رو میدیدم احساس میکردم که فیلم ،فیلمنامه ای نداره و آدمها دارن خودشون رو بازی میکنن .یعنی بیشتر شبیه مستند.
و جالبه بعدها تو مجله ی فیلم خونده بودم که امین واقعا پسر مانیا اکبری از شوهر قبلیش بوده و حتی خواهرهاش تو فیلم هم خواهرهای واقعیش بودن.و مانیا اکبری بعدا خودش چند تا فیلم ساخته بود که تو یکیشون خودش نقش یه سرطانی رو بازی میکرد با موهای از ته زده و تو مصاحبه اش میگفت انقدر تو فیلمها زندگی خودم رو بازی میکنم که یه خانمی که فیلمامو دیده بود این موضوع رو فهمیده بود و بهم میگفت: خوب از شوهرت طلاق گرفتی و بعدش سرطان گرفتی و بعدش چی شد؟!
فکر کنم این اولین فیلم کیارستمی بود که پرسوناژ اصلی یک زن بوده.من از به شدت رئال بودن فیلم خیلی خوشم اومد.وقتی صحنه های فیلم رو میدیدم احساس میکردم که فیلم ،فیلمنامه ای نداره و آدمها دارن خودشون رو بازی میکنن .یعنی بیشتر شبیه مستند.
و جالبه بعدها تو مجله ی فیلم خونده بودم که امین واقعا پسر مانیا اکبری از شوهر قبلیش بوده و حتی خواهرهاش تو فیلم هم خواهرهای واقعیش بودن.و مانیا اکبری بعدا خودش چند تا فیلم ساخته بود که تو یکیشون خودش نقش یه سرطانی رو بازی میکرد با موهای از ته زده و تو مصاحبه اش میگفت انقدر تو فیلمها زندگی خودم رو بازی میکنم که یه خانمی که فیلمامو دیده بود این موضوع رو فهمیده بود و بهم میگفت: خوب از شوهرت طلاق گرفتی و بعدش سرطان گرفتی و بعدش چی شد؟!
تو فیلم 10 نشون دادن خانمها از قشرهای مختلف با عقاید مختلف خیلی جالب بود به نظر من!
و جالبتر این که بازیگر اصلی تلاش میکرد به همه بگه حس تعلق داشتن و مالکیت نسبت به دیگران اصلا خوب نیست وابستگی رو نفی میکرد و حتی به پسرش گفت تو بچه من هستی ولی متعلق به من نیستی یا به دوستش گفت ما به این دنیا اومدیم که هی به دست بیاریم هی از دست بدیم... ولی در درونش این حس تعلق واقعا وجود داشت و برای از دست ندادن محبت پسرش هر تلاشی میکنه حتی برخلاف باورهاش به زیارتگاه هم میره
و جالبتر این که بازیگر اصلی تلاش میکرد به همه بگه حس تعلق داشتن و مالکیت نسبت به دیگران اصلا خوب نیست وابستگی رو نفی میکرد و حتی به پسرش گفت تو بچه من هستی ولی متعلق به من نیستی یا به دوستش گفت ما به این دنیا اومدیم که هی به دست بیاریم هی از دست بدیم... ولی در درونش این حس تعلق واقعا وجود داشت و برای از دست ندادن محبت پسرش هر تلاشی میکنه حتی برخلاف باورهاش به زیارتگاه هم میره
چه جالب پاپاگینا! نمیدونستم این همه رئال بوده!!!
از این ده اپیزود فیلم من از همه بیشتر از اپیزود دختری که از امامزاده داشته برمیگشته و دوست پسرش (یا نامزدش) ترکش کرده بوده و موهاشو از ته زده بوده خوشم اومد.
خیلیها اپیزود زن روسپی براشون جالب بوده.اون هم به نظرم خیلی بی محابا و بی پرده بود.اما صحنه ی دختر برام دلپذیر بود .بخصوص این دیالوگ :
مانیا : سخته؟
دختر :آره سخته .اما بیشتر گفتن این که سخته برام سخته.
این جمله تمام غرور یک دختر مغرور بود.خیلی وقتا تو زندگیمون وقتی غرور بر احساساتمون غلبه میکنه خودمون رو حفظ میکنیم که نگیم : سخته.
و عکس العمل دختر در قبال ترک نامزدش رو مقایسه کنید با عکس العمل خواهر مانیا که حتی حرف زدنش زیر گریه هاش گم بود.
البته فرافکنی دختر در غالب زدن موهاش بود.انگار که یه جوری میخواست از زنانگیش فرار کنه.و خودشم گفت : از وقتی موهامو زدم دیگه گریه نکردم.
من این اپیزود رو خیلی دوست داشتم......
خیلیها اپیزود زن روسپی براشون جالب بوده.اون هم به نظرم خیلی بی محابا و بی پرده بود.اما صحنه ی دختر برام دلپذیر بود .بخصوص این دیالوگ :
مانیا : سخته؟
دختر :آره سخته .اما بیشتر گفتن این که سخته برام سخته.
این جمله تمام غرور یک دختر مغرور بود.خیلی وقتا تو زندگیمون وقتی غرور بر احساساتمون غلبه میکنه خودمون رو حفظ میکنیم که نگیم : سخته.
و عکس العمل دختر در قبال ترک نامزدش رو مقایسه کنید با عکس العمل خواهر مانیا که حتی حرف زدنش زیر گریه هاش گم بود.
البته فرافکنی دختر در غالب زدن موهاش بود.انگار که یه جوری میخواست از زنانگیش فرار کنه.و خودشم گفت : از وقتی موهامو زدم دیگه گریه نکردم.
من این اپیزود رو خیلی دوست داشتم......
دالیا جون موضوعی که بهش اشاره کردی به نظر میرسه که هسته ی مرکزی فیلم باشه.
اینکه قوی بودن آدمها به ظاهرشونه و حتی آدمهای به ظاهر قوی هم در باطن ضعف وابستگی درشون هست.البته خود مانیا هم کلی مطرح میکنه : ما زنا خودمون خودمونو دوست نداریم.تا وقتی بچه ایم آویزون ننه ایم بعدش آویزون باباییم و...........
خودش هم به این موضوع کلی نگاه میکنه و در حقیقت داره مبارزه میکنه با همه ی این وابستگیها .حتی با پناه بردن به امامزاده در صورتیکه اعتقادی نداره. با مکالمه اش با زن روسپی : به هیچکدوم از این مردا وابسته نمیشی؟
اینکه قوی بودن آدمها به ظاهرشونه و حتی آدمهای به ظاهر قوی هم در باطن ضعف وابستگی درشون هست.البته خود مانیا هم کلی مطرح میکنه : ما زنا خودمون خودمونو دوست نداریم.تا وقتی بچه ایم آویزون ننه ایم بعدش آویزون باباییم و...........
خودش هم به این موضوع کلی نگاه میکنه و در حقیقت داره مبارزه میکنه با همه ی این وابستگیها .حتی با پناه بردن به امامزاده در صورتیکه اعتقادی نداره. با مکالمه اش با زن روسپی : به هیچکدوم از این مردا وابسته نمیشی؟
راستی از دوست خوبم کاملیا ممنونم که همیشه بهم لطف داره.کاملیا جون مرسی. در کنار شما اینجا برام جذابیت داره.خوشحالم که دوباره با همیم عزیزم.
البته یادم رفت بگم که مانیا تو اون فیلمش که سرطان داشته ، در واقع خودشم سرطان داشته!
پاپاگینا در مورد اپیزود مربوط به اون دختری که از امامزاده برمیگشت حسی که به من منتقل شد این بود که این دختر انگار از قبل تو عشق شکست خورده بود! وقتی راجع به احساسش حرف میزد(قبل از ترک شدن توسط دوست پسرش) با یه جور تردید حرف میزد انگار که آرزو داشت به اون پسر برسه ولی در واقعیت باور نداشت که امکانش هست! به نظر تو اینجوری نبود؟
منظورت بار اولیه که سوار ماشین شده بود؟آره اونجا هم گفته بود که پسر دچار تضاد شده و اصلا دلیل اومدنش به امامزاده هم همین بود که دعا کنه.
آره همونجا رو میگم
در کل به نظرم شخصیت ضعیف و بی اعتماد به نفسی داشت و در کنار مانیای اقتدارگرا، این ضعف بیشتر به چشم میومد.
در کل به نظرم شخصیت ضعیف و بی اعتماد به نفسی داشت و در کنار مانیای اقتدارگرا، این ضعف بیشتر به چشم میومد.
فیلم ده روی ده رو هم اگه گیرتون اومد ببینین
در مورد سرطان اون مانیا هم واقعا بهبودی اون خانم بعدا خیلی خوشحالم کرد
تو فیلم ده هم حرفهای سکانس اون زن روسپی جالب بود
واقعا هم خیلی زنها عملا کاری که می کنند خودفروشیه اما به روش شرعی یاقانونی
در مورد سرطان اون مانیا هم واقعا بهبودی اون خانم بعدا خیلی خوشحالم کرد
تو فیلم ده هم حرفهای سکانس اون زن روسپی جالب بود
واقعا هم خیلی زنها عملا کاری که می کنند خودفروشیه اما به روش شرعی یاقانونی
این فیلم 10 رو از کجا میشه خرید؟ من از یه جا( شیراز) فقط پرسیدم نداشت!
در کل کم فیلم میبینم اما اینقدر تعریف کردین مشتاق شدم ببینم!!!
در کل کم فیلم میبینم اما اینقدر تعریف کردین مشتاق شدم ببینم!!!
فافا جون اگه شیراز هستی خیابان صورتگر -نرم افزار کیان احتمالا باید داشته باشه.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز