مشکل اینه ک فکر می کنیم زمان داریم
واقعا مشکل همینه
فک می کنی زمان داری فردا بری مامانجون باباجونتو ببینی
فک می کنی زمان داری بری باشگا
فک می کنی زمان داری خودتو دوس داشته باشی
فک می کنی زمان داری ب بقیه عشق بورزی
ولی نه عزیزِمن
نداری.
ی وقتایی ی طوری خسته میشم از همه چی
ک احساس می کنم صد سالمه
تو فقط میتونی تظاهر کنی
ولی خودت ک بهتر میدونی چخبره
نه؟
خدایا خسته شدم
می فهمی؟:)))))))
حس می کنم که رفیقِ رفیقام نیستم،
عضوی از خانوادم نیستم،
آدم موردعلاقه هیچکس نیستم؛
چه میدونم یجوری که انگار به هیچکس و
هیچ جا تعلق ندارم!
به شدت نیاز دارم سر در زندگیم بنویسن
از پذیرش آدمای جدید معذوریم
چون قبلیارم داریم از دست میدیم
نه حوصله ی آشنا شدن، نه حوصله ی نگه داشتن
هردوشون ته کشیدن!
من خیلی وقته تو مودِ “نمیخوام، نمیرم، نمیگم، مهم نیست، حسش نیست، کی اهمیت میده؟، ساعتها نگاه کردن به سقف، تجربه کردن احساسات جدید و متناقض، حوصله ندارم، انرژی ندارم، خستم، روح و روانم درد میکنه و به درک” ای هستم.
جدی از هر گونه اضطراب و استرسی خستم؛
فقط دلم می خواد سلامتیمو به دست بیارم.
مثلا من اون موقعا اصن دغدغم این نبود ک بخوام با تنهایی کنار بیام
متاسفم که نسبت به همه چی شک و تردید دارم..
بیخی خوب نی همیشه همه چی ک
اونی ک ازش انتظار داریو بت قول میده و زود میزنه زیرش
از منی ک خودم نمیدونم چ مرگمه چ انتظاری داری؟
ندونستن یه مکافاته، دونستن هزار مکافات.
تا حالا شده از خستگی خوابتون نبره؟
تا حالا شده ب خاطر ی عالم مشکل زندگیتون گریتون در نیاد؟ چون صرفا نمیدونید برا کودوم باید گریه کنید یا کودومو هندل کنید؟
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز