عمل بینی اونقدر سختی و استرس داره که اگر کسی میخواد این کارو انجام بده باید بتونه شرایطش رو هم فراهم بکنه. یک هفته اول کلن تعطیل و داغونه آدم... بعدشم همش باید مراقب باشی ضربه نخوره، منظم شستشو بشه، اجسام سنگین بلند نکنی، تا یکماه شبها کماکان به پشت بخوابی و سرت رو به طرفین نچرخونی، زیاد سرت رو پایین نگیری ... و ... و... و....
حالا فرض کن، بعد از تحمل این همه سختی و کلافگی یوهو فرزند گلت (خدایی نکرده خدایی نکرده) با سر بیاد توی بینی جدیدت! (این مثال رو میزنم چون خیلی رایج هست در مورد مادرانیکه کودک کوچولو دارند...) هیچی دیگه! اونهمه زحمت که بی نتیجه میشه بماند؛ از فرداش باید راه بیفتی دنبال دکتر و رفع عیب و ....
لذا اصلا پیشنهاد نمیکنم و بخصوص حالا که خودم عمل کردم اینو با قطعیت بیشتری میگم، مراقبتهای بعد از عمل بسیار سخت و حیاتی هستند...