من دوست داشتم بیمارستان عمل بشم تا کلینیک .بنظر خودم بیمارستان بهتر بود.
در مورد قرص هم یک هفته مونده به عمل من هر قرصی که میخوردم و قطع کردم و فقط قرص هایی که درمانی بود و دکتر دیگه ای برام تجویز کرده بود و میخوردم.
قبل عمل بهم یه قرص و یه شربت دادند که گویا برای بیهوشی بوده چون بعدش نذاشتن راه برم و تا در اتاق عمل که با ویلچر بردن دم اتاق عملم یه آقایی اومد گفت دست منو بگیر.گفتم خوبم خودم میتونم پاشم گفت نه بهت دارو دادند شاید سرت گیج بره دست منو بگیر تا دم اون یکی در باهام بیام.بعدم دوباره نشستم رو ویلچر تا خود اتاق عمل.
بعد کنار تخت که رسیدم گفت برو بالای تخت.تخت انقدر ارتفاع داشت باید میپریدم رو تخت.وقتی پریدم پرستارا گفت مراقب باش.خخخخخ گفتم خوبم نگران نباشین .دراز که کشیدم بهم وسایل دستگاه نمایشگر ضربان قلب و وصل کردند بعدم سرم و آمپول که زدن قشنگ لحظه بیهوشیمو یادمه.به محض زدن آمپول چشمام سنگین شد و خوابم برد.
من مشکل تپش قلب و اضطراب داشتم ولی اصلا قبل عمل نگران کننده نبود.کاملا حالم اوکی بود.تازه با پرستاراها گفتم و خندیدم.خخخخخ
بنظرم روی فکرت کار کنی هیچ مشکلی برات پیش نمیاد.من دفعه اولم عمل شدم اصلا ترس نداشتم فقط اتاق عمل خیلی سرد بود دست و پام یخ کرده بود پرستار دو تا پتو کشید روم.