خواب کودک

من مامان کارمند یه پسر 26 ماهه هستم به اسم امیر علی. یه موضوعی هست که چند وقتیه باهاش درگیرم و نمی تونم درموردش تصمیم بگیرم و اوم جدا کردن اتاق خواب پسرم هست. امیرعلی کلاً پسر خوش خوابی نیست و با اینکه در طول روز خوابش ماکزیمم 2 ساعته و صبحها هم ساعت 7 از خواب بیدار میشه شبها خیلی سخت خوابش می بره. تا چند ماه پیش مقاومت بسیار زیادی از خودش نشون می داد برای شروع مراسم خواب و حاضر نبود اصلاً بیاد توی اتاق خواب. ما هم همه چراغها رو خاموش می کردیم و خودمون هم می خوابیدیم. ولی باز هم فایده نداشت. حدوداً 2 ساعت طول میکشید که بخوابه. یعنی هی حرف میزد باهامون. کله معلق می زد روی سر و کله من و باباش و ....انگار که دلش نمیخواست که شب تموم بشه و صبح برسه و ما سر کار بریم. قصه و لالایی و ...هم اثر نداشت...حالا یه مدته که بعد از حرف زدنهای مستمر باهاش و چند بار محروم سازی (یعنی بهش گفتم که مامان جان الان وقت خوابه و اگه بخوای توی تخت بازی کنه میذارمت بیرون اتاق و چند بار اینکار رو کردم. البته با چراغای روشن!) مقاومتش از بین رفته ولی با وجود اینکه مطمئنم خسته هست و دلش میخواد که بخوابه، بطور متوسط هرشب 2 ساعت طول می کشه که بخوابه و این برای من که کارمند هستم خیلی سخت شده....دوست داشتم این موضوع رو به اشتراک بذارم و از نظرات دوستان دیگه بهره مند بشم.