بنظر من همه چیز فراهم کردن امکانات مادی نیست
بچه از نظر روحی و عاطفی هم باید ارضا شه
اگر با فامیل رفت و امد دارین و بچه احساس تنهایی نکنه میشه یکاریش کرد و بچه دوم رو بیخیال شد(با اینکه هیچ چیز جای خواهر برادر داشتن رو نمیتونه پر کنه)
اما اگر ارتباط فامیلی چندانی ندارین چند سال دیگه بچه خودش به زبون میاره که کمبود عاطفی داره و خواهر یا برادر میخواد.
یا کلا قید بچه رو باید زد تا به قولی تو این مملکت نیاد یا هم وقتی تصمیم میگیری بیاری فداکاری کنی و حداقلش دو تا بیاری کمبود احساسی نداشته باشه چون همه چیز مادیات نیست.
اگر توان فراهم کردن خرجی بچه رو کسی نداره اصلا یدونه هم نیاره بهتره، این خودخواهی هست که فقط برای تجربه حس مادر شدن یدونه بیاره و خودشو خلاص کنه.
من یدونه برادر دارم که اگر نبود افسرده بودم.
خیلی چیزا خیلی از مسائل عاطفی که تو بزرگسالی پیش میاد ریشه در کودکی ما داره.
امیدوارم کمکی کرده باشم دوست عزیز