من واقعا شرایط شما و مدل فکری و شخصیتی همسرت رو نمیدونم عزیزم اما چیزی که میخوام بگم فقط بر اساس تجربیات خودم تو نوجوونیه. اگر میتونی، حتما درباره روش‌های تربیتی و همه این مسائلی که مربوط به حساسیت شوهرته باهاش حرف بزن، لازمه کتاب بخونید، پیش متخصص برید، تاک‌های مختلف ببینید و... . من پدرم آدم حساسی نبود سر این مسئله به‌طور کلی. (با این که سر مثلا بیرون رفتنم حساس بود، یا وقتی دانشجو بودم اوایل وقتی بیرون بودم مدام بهم زنگ میزد تا بپرسه کجام و... ) بارها بهم گفت که اگر توی رابطه‌ای هستم شفافش کنم و حواسم به خودم باشه و بدونم انتخاب‌های بهتر و بیشتری هم دارم. (گرچه که من سر مسئله‌ای هرگز نگفتم😁) اما این باعث میشد من از ارتباط نترسم، حتی وقتی همسرم که اون زمان با هم دوست بودیم بهم زنگ میزد بدون مخفی‌کاری باهاش صحبت کنم و استرس مضاعف نداشته باشم و حتی یادمه این روی کنکورم هم تاثیر گذاشت. نقطه مقابل من دوستم بود که با وجود موقعیت‌های خوب و برخلاف خواسته خودش مجرد مونده چون یه ترس و گارد ناخودآگاهی توی ذهنش از رابطه و پسرها هست و این به‌خاطر سخت‌گیری‌های پدرش بوده.
نمیخوام بگم خدایی نکرده دخترشما درآینده دچار مشکلی میشه یا همسرتون قطعا آدم سخت‌گیری خواهد بود، ولی فقط دوست داشتم این رو بگم که دو طرف جریان رو که من دیدم شما هم ببینی. حالا صرف‌نظر از همه موارد خطری که ممکنه در اثر پنهانکاری پیش بیاد برای یه آدم.
البته اون خانمی که گفت ،شوهرش یه بچه ی هشت ساله رو بغل و بوس کرده،اینم بگم که کلا بهتره مردای غریبه زیاد بچه های بالای ۳-۴ سالو بوس نکنن،این توی روایتا هست،من زیاد مذهبی نیستم،ولی واقعا یه سری ملاحظات لازمه.ولی نه دیگه در حده شوهر اسی،واقعا متعجبم از این افکارش
حتما باید همین کارو بکنم. شوهر من آدم بسیار خوبیه. توی خیلی مسائل هم واقعا بروزه. اینجور نیست که بعضی از دوستان گفتن بچه زندانی میشه و.... نسبت به یه چیزهایی هم کلا زمین تا آسمون تفکراتش با من فرق داره نمیدونم واسه فرهنگ و منطقه است یا چی. کلا خانواده ی همسر من از اینایی هستن که با هیچکی ارتباط ندارن
اهان. احتمالا همون تاثیرات خانواده هستش.
اصلاا بد به دلتون راه ندین. تموم افکار منفی رو از ذهنتون پاک کنید.
خودتون حسابی به کار درست فکر کنید. بعد خیلی قوی انجامش بدین.
هیچ کاری نیست که یه زن نتونه تو محیط خانوادش انجام بده😉
