خانم خوشگلایی که میخوان عشق رو دوباره تو زندگیشون بیارن بیان یه لحظه😍

اولین قدمم تو زندگی برنامه ریزیه صحیح و درست بود 

یه کاغذ به دیوار آشپزخونه چسبوندم و هر شب قبل از خواب برنامه روز بعد رو مینوشتم

مثلا اینکه قراره چه غذایی درست کنم ، چه دسری آماده کنم 

کدوم قسمت از خونه رو تمیز کنم 

چه تایمی مطالعه کنم 

چه تایمی برقصم یا ورزش کنم 

....

قدم بعدی رسیدگی به ظاهرم بود و مهم ترین اصل 

یه جا خونده بودم زن ها از راه گوش عاشق میشن و مردها از راه چشم 

باید اعتماد به نفس از دست رفتم رو برمیگردوندم 

اول از همه همه ی لباس های رنگ و رو رفته ، لباس هایی که روش لک داشت ، لباس هایی که به تنپ زار میزد ولی با پوشیدنشون احساس راحتی میکردم رو انداختم دور 

کار سختیه ولی شدنیه 

لباس های شیک و مجلسی ای که تو کمد بی استفاده مونده بودند که شاید سالی دوبار هم استفادم نمیشد رو شروع به استفاده کردم 

اوایل کمی سخت بود ولی کم کم برام عادت شد 

حتی بعضی وقتا با یه تاپ‌مجلسی شلوار جین میپوشیدم 

یا حتی یبار که شوهرم اومد خونه دید لباس شب خواستگاریم تنمه ، نمیدونید چشماش از دیدنم چه برقی زد 😍😄

همیشه تو خونه دمپایی یا صندل پام میکردم 

به موهام میرسیدم و شده فقط با یه تل بهش زینت میدادم 

تو خونه عادت نداشتم جز گوشواره از چیز دیگه ای استفاده کنم 

ولی به خاطر زیباتر دیده شدن از طلا و زیور آلاتم همیشه استفاده میکردم

مرحله بعدی تغییرم آشپزی و دیزاین بود 

همه ی ماها چندین سرویس ظرف تو کابینت هامون داریم که ازش استفاده نمیکنیم 

و برای راحتی یه دست ظرف دم دستی داریم 

که اونام ممکنه لب پر باشن یا لنگه به لنگه ☹

ظرف هایی که لب پر بودن یا نو نبودن رو چیدم تو یه کارتن بردم انباری 

تصمیم گرفتم هر روز تو یه سرویس از خودم و خانوادم پذیرایی کنم 

کی ارزشش از خودمون بالاتره تو استفادشون 

اونم تو دوره ای که زود وسایل دِمُده میشه 

پس با خیال راحت ازشون استفاده کنید و لذت ببرید

تغییر بدی رو گفتار و لحن و تن صدام بود 

من به شدت پرخاشگر و عصبی شده بودم ، حتی بد دهن هم شده بودم 

مهم ترین تصمیم این بود غر نزنم 

اصلا راجبه خانواده همسرم پرس و جو نمیکردم 

کی بهت زنگ زد ؟ تو به کی زنگ زدی ؟ برادرت اومد پیشت ؟ از خانوادت چه خبر؟ !! اصلا و ابدا دیگه سوال نپرسیدم 

اگر خودش توضیحی میداد با لبخند فقط شنونده بودم 

راجع به خانواده خودم هم زیاد صحبت نمیکردم جز در موارد لزوم 

و رعایت این نکته جلوی خیلی از بحث ها رو گرفت 

چون معمولا ما در مورد خانواده ها خیلی جبهه میگیریم

برای اینکه احترام خودم رو بالا ببرم به همسرم احترام گذاشتم 

هر وقت میخواست بره سر کار بدرقش میکردم 

دستاشو میگرفتم براش دعا میخوندم مثل آیه الکرسی یا دعای چشم نظر و با بوس و بغل راهیش میکردم 

موقع برگشتش هم بدون استثنا با دخترم میرفتیم پیشوازش و باهاش روبوسی میکردیم ، از اومدنش خودم رو خوشحال نشون میدادم که بفهمه منتظرش بودم 

مردها باید حس کنند مهم هستند ، اینجوری برای خونه اومدن مشتاق تر هستند 

فقط این نکته رو بگم که بسیار بد عادت هم‌میشن 

یعنی اگر یک روز بدرقشون نکنید یا نرین پیشواز عنق میشن 😄

هر وقت همسرم بهم زنگ میزد با یه لحن شاد و سرحال جوابش رو میدادم 

جوری که دلش نمیخواست قطع کنه و یا تند تند بهم زنگ میزد 

موقع خداحافظی هم ازش تشکر میکردم و میگفتم چه خوبه که زنگ زدی

سعی کردم صبور باشم 

بارها مشکلاتی پیش میومد که خسته میشدم و کم میاوردم ولی باز به خاطر خودم و دخترم تلاشم رو دو چندان میکردم 

رفته رفته با تغییر خودم همسرم هم تغییر کرد 

زندگیمون تغییر کرد 

و به من ثابت شد با دوست داشتن خودم ، حال دلم خوب میشه 

نزدیک به دو ساله که من این اراده رو از دست ندادم 

بارها پیش اومده که بحثمون بشه ولی من دیگه گلبوته ی سابق نیستم 

من بلدم چطور حالمو خوب کنم 

من بلدم چطور دوباره زندگیمون رو برگردونم به مسیر درستش 

چون من یه زن قوی هستم 

فقط با این تاپیک میخوام بگم اگر خودتون رو دوست داشته باشید و خودتون الویت زندگیتون باشید به همه چی میرسید 

عشق و علاقه دوباره تو زندگیتون جریان پیدا میکنه 😍

بیشتر از یک سال پیش یه تاپیک با همین مضمون زده بودم 

تو اون تاپیک دوستان زیادی پیدا کردم 

در کنارشون حالم بهتر شد 

از تجربیات ارزشمندشون برام میگفتن و به هم انگیزه میدادیم تا بتونیم زندگی هامون رو از نو بسازیم 

دوست دارم باز هم اون روز ها تکرار بشه 

میخوام همه ی زن های سرزمینم حال دلشون خوب باشه 

و راه درست زندگی کردن رو یاد بگیرن 

یاد بگیرن که خودشون مهم هستن

باید به خودشون ارزش بدن تا ارزشمند دیده بشن 

به خودشون احترام بزارن تا احترام دریافت کنند

باید خودشون اتسان خوبی باشن تا فرزندان خوبی تربیت کنند