با احترام به نظرت، من فکر میکنم این طرز تفکر خودخواهیه! مگه بچه نوکر و خدمتکار ماست که به خاطر این که توی پیری یه عصاکش داشته باشیم توی این اوضاع نابهسامان یه آدم رو به دنیا بیاریم و مجبورش کنیم سرنوشتی که خودش انتخاب نکرده رو تحمل کنه فقط واسه اینکه یکی تو پیری مواظب ما باشه! بعدم چه تضمینی هست اون بچه تا اون موقع پیش شما بمونه و پشتتون وایسه؟! تا اینهمه سال بگذره هزار تا اتفاق میفته. ممکنه از ایران بره، یا مثلا ممکنه رابطهش با شما خوب نباشه و ازتون حمایت نکنه. کم دیدین از این چیزا؟ الان خانوم مسن همسایه ما ۵ تا بچه داره. ۴ تاشون آلمان زندگی میکنن و یکیشون هم مثل مهمون چند ماه یه بار فقط میاد سر میزنه و اصلا کاری به کارای مادرش نداره. به نظرم این تفکر اشتباه و خودخواهانهایه که آینده رو طلبکار باشیم از بچههامون و فکر کنیم من بچه به دنیا میارم، زحمت میکشم بزرگش میکنم، پس اونم باید بزرگ شد جبران کنه ازم مراقبت کنه!!! در واقع اینجوری بیشتر به نظر میاد دارید پرستار برا روز پیری خودتون پرورش میدید تا بچه!!
از اون طرف هم بچه مگه عروسکه که واسه همبازی داشتن بچهمون یه بچه دیگه بیاریم؟!!! اگه میخوایم بچه همبازی داشته باشه باید بذاریمش مهد کودک یا کلاسای بچهگونه. اینجوری هم همبازی همسن و سالش رو داره، هم اجتماعی تربیت میشه، هم امکانات مالیای که میشه در اختیارش گذاشت با اومدن بچه دیگه نصف نمیشه، هم با سرنوشت یه بچه دیگه که به خاطر همبازی بودن به دنیا اومده بازی نمیشه!
به نظر من برای تصمیم به بچهدار شدن و اینکه چندتا بچه بیاریم باید همه شرایط رو سنجید و دلایل خیلی خوب و قانع کننده برای خودمون داشته باشیم، خصوصا توی شرایط پیچیده فعلی.
شما هم ایشالا نینیت به سلامتی به دنیا بیاد، ولی نگاهت و توقعاتت رو نسبت به بچههات تغییر بده و تعدیل کن.🌹🌹