دارم اقدام میکنم،خیلی استرس دارم،هم میگم نکنه متشکریم باشه میگم دختر،هم می ترسم که پسرم همش منتظر خواهر هست،داداش دار بشه چه می‌کنه
با کیت تخمک گذاری هم مشکل پیدا کردم،ای خدا،خودت برامون بخواه،گناه داریم
بچم گناه داره،امیدوارم به دل پسرم نگاه کنه و ی دختر سالم بهمون بده
امیدوارم خدا ی دختر سالم و خوب به زودی بهت بده،جای اونا که هیچوقت پر نمیشه،فقط با بچه دیگمون حالمون خوبه ولی یاد و زخم اون هیچوقت از بین نمیره
با ی خانم پیر صحبت میکردیم،بنده خدا ۷ تا بچه داشت ها،اما در مورد ی بچه که اون وسطا،از دست داده بود صحبت میکرد،دوباره اشک هایش جمع میشد،فک کن بعد چند سال و چند تا بچه دیگه
گرچه فکر میکنیم دیگه آخر درد هستیم و تحمل نمیکنیم،اما الان خودم رو و خیلی های دیگه رو میبینم،میگم آدمه،پوست کلفته،خود خدا می‌دونه خیلی زیاد هم تحمل داریم،برای گنده تر از اینا تاب میاریم،به خیلی ها که بگی چی به سرت اومده،میگه این که چیزی نیست،اگر جای فلانی بودی که فلان بچه و فلان اتفاق رو تجربه کرده چه میکنی،میبینم راست میگن،بیا،سر و مر و گنده واسه خودم می چرخم،درست انگار زخمی رو دلم هست اما همچنان زندگی میکنم و میگذرونم
اینم از خصلت های آدمه،من آدمی هستم که خدا رو قبول دارم،اما سر به خاک سپردن دخترم داد میزدم وسط قبرستون خدا....چرا....
و خیلی حرف ها که تو خلوت و جلوی نزدیکانم گفتم و کلی گلایه کردم
الان هم گلایه دارم،مگه الکیه دردی که کشیدم و میکشم،اما خوب می‌دونم همه چی دست خودشه،داده و بخواد میگیره به هر نحوی و تو هر سنی که بخواد،پس کاری از دستم برنمیاد,این بچم چه گناهی داره،اونی که میخواد بعد از این بیاد چه گناهی داره که ی مادر شکسته داشته باشه،اینا که میگم اون اوایل به نظر خودم شعار بود و میگفتم چه دل خوش و دل بزرگی دارن اینا،با اینکه بچه هاشون رو از دست دادن،اما الان میبینم خصلت آدمهاست،حالا که درد کشیدم و ازش گذشته،میبینم راست میگفتن،بیا ببین چجوری هم که تحمل کردم و الان دارم اقدام میکنم برا بعدی،هر چند می‌دونم باردار شم،ی سال تمام زندگیم تعطیله،حال هممون خراب،چند نفر درگیر من میشن،استرس وحشتناک و ترس از تکرار دوباره این اتفاق تلخ و دردناک،اما همینه،زندگی همینه
چکار میشه کرد،هر جور دوست داری عزاداری کن،حتی اگر سخته بخاطر حضور ی بچه دیگه،خودت راهش رو بلدی که اون متوجه نشه،ولی بدون برمیگردیم به زندگی،اونم به چه راحتی...
گرچه نمی دونم بچه دیگه داری یا نه،اگر نداری که راحت تری تو خونه،من اصلا تنها نشدم کامل و راحت که خودم رو خالی کنم
چند وقته دیگه حتما ی سرگرمی واسه خودت درست کن،باشگاهی کلاسی هر چی....
می دونم حس و حالت رو
رفتم براش شیر بدوشم تو بیمارستان،شبه همون روزی که مرخص شدم بعد زایمانم
رسیدم در بخششون،دیدم جمع هستن و باور نمی کردم اما دیدم برا بچه خودم این وضع بخشه،بهم گفتن نهایت نیم ساعت دیگه زنده بمونه،نمیذاشتن برم داخل نزدیکش دو سه متری باهاش فاصله داشتم،تا وقتی که قلبش هم از کار افتاد،دیدم که نفس نداشت و می جنگید برا زنده موندن و من دم در بال بال میزدم و پر کشیدنش رو می دیدم
خدا بهمون صبرش رو میده
عزيزم دركت ميكنم با بند بند وجودم بله ي پسر دست گل ناز دارم ٤ سالشه
منم اون هفته اين موقعه تو بلوك زايمان بودم منتظر دكتر ك ببرتم اتاق عمل امروز خيلي روز سختيه برام ياد اون هفته اين موقعه داره نابودم ميكنه اون همه شوق و اميد همش دود شد
دختر قشنگم مامان عاشقته 😔😔
چن روز قبل زايمانم زن پسردايي شوهرمو تو شهربازي ديدم
و اينا با هم صميمي هستيم اون بي نهايت عاشق دختره خدا بهش نداده دوتا پسر داره ي دختر ٥ماهه هم سقط كرد
ب من گفت اخي چن وقت ديگه بچت ب دنيا مياد دخترت مياد زهرت بشه
اصلا حس بد گرفتم همون لحظه چرا بعضيا مواظب حرف زدنشون نيستن الان متنفر شدم از اون زن خيالش راحت شد زهرم شد😔
نه عزیزم قلبش کاملا سالم بود،ریه اش کامل رشد نکرده بود
بچم نفس نداشت
خدا واست گل پسرت رو حفظ کنه
اوایل من فقط اینجا خواندن آرومم میکرد،حتی گروه واتز آپ هم رفتم،اما همه گذشته بود مشکل رو یا باردار بودن و یا اقدامی و یا ....
اینجا چون فقط مثل خودم پیام می دادن،خیلی خوب بود،از اول خوندم،فهمیدم چقدر نرمال هستم و اینکه میگذره و کمرنگ میشه همه چی
شما هم بخون و دوست داشتی بنویس میایم می‌خونیم همه سر میژنن،غم این تاپیک تغییر نمیکنه،اولش هستی،بهتر میشی،انسان با امید زندس،امید ما هم بچه های حاضرمون هستن و انشالله در آینده دخترهامون
هر کدوم میتونیم ی مثال اینجوری بیاریم،من که اعلام بارداری کردم،محض رضای خدا یک نفر هم لبخندی به لب نیاورد و تبریکی نگفت،نزدیک و دور،چون بارداری های بدی دارم
وقتی این اتفاق افتاد،به همه گفتم،گفتم هیچکس نمیخواستش،همه اذیتم کردید،هیچ کدومتون نمیخواستیدش،با اینکه همه از خانوادم بودن
الان هیچکی جرات این رفتار رو ندارن باهام،کسی نمی دونه اقدامم ولی راه به راه میان میگن،تو بیار،ما نوکرتیم،چون میدونن با اومدن بچم حالمون بهتر بشه
طول ميكشه تا باردار شي؟
امروز رفته بودم مطب دكترم بخيه بكشم بماند ك چقد با ديدن مطب حالم بد شد و ياد دوران شيرين بارداريم افتادم
ولي دكترم ميگفت من ديدم بچه خوب بود حتي اينتوبش خاستن بكنن دست و پا ميزد ميخاست لوله اينتوبه رو بگيره
شوهرم گفت شايد مقصر اونا بودن ميخاستن ساكشن كنن زدن ي چيزيشو پاره كردن ك بچه خونريزي كرد گفت پزشك قانوني گفته اثاره هيچ زخمي تو بدن نبوده....
ولي مريم جان اگرم خطاي پزشكي بوده پزشك قانوني نمياد بگه چاقو دسته خودشو نميبره
نه گلم پرده دیافراگمش سوراخ بود،کبدش بالا رفته بود و ریه جای رشد نداشتقرار بود عمل بشه و بهتر بشه اوضاعش اما قسمت نبود
من تا همین چند وقت پیش کلا از اون خیابون دکتر ها و سونو و آزمایش و.... که رد میشدم حالم خراب میشد،الان دیگه بهش فکر نمیکنم،خصوصا اینکه فکر اقدام هستم
انشالله این دوران رو بگذرونی زودتر روبراه بشی
خوبه خودت هم می دونی اینا چیزی لو نمیدن،یکی از همکاریهای همسرم،بنده خدا بچه هم خوب بود وقتی زایمان کرد،بعد اومدن بهش گفتن بچه مرده،بیچاره ها دیوونه شدن،خدا می دونه از دست پرستاری چیزی افتاده بود،خلاصه الکی الکی جنازه تحویلش دادن،این قضیه مال ۳ سال پیشه
هیچی هم گردن نگرفتن و هی گفتن بچه فلان بود و بهنام بود در صورتی که کاملا سالم بوده
الان خداروشکر باردار هست دوباره
انشالله روزی خودت
