من مشکل انعقاد نداشتم ،بخاطر گره خوردن بند ناف بچم رو از دست دادم ،و اینکه من 10 روز پیش سونو همه چی نرمال بود و میزان AF9 سانت بود تو هفته 31،32
و 10.روز بعد که این اتفاق افتاد و دیگه فرشتم تکون نخورد سونو رفتم که گفت میزان آب کیسه به شدت کاهش یافته با اینکه من احساس ابریزش نداشتم
و تو او زمان کرونا گرفته بودم نمیدونم کرونا باعث کم شدن ابش شده یا تو سونوی قبلم میزان آب کم بوده دکتر دقت نکرده و سونو رو تکرارنکرد
24 سالمه ولی از وقتی دختر کوچولوم رفته یه احساس خلا و پوچی دارم نمیدونن شما هم که تو این تایپینگ هستین. این احساس رو تجربه کردین انشالله که براتون پیش نیومده باشه خیلی درد سخت و زجر آوری هستش که منتظر یه فرشته کوچولو باشی و روز شماری کنی برای به دنیا اومدنش ولی یک قدمی بغل کردنش باشی و از دستش بدی
بین امید و نا امیدی باشی ودوست داشته باشی زود جاش سبز بشه و باز بترسی که ممکنه دوباره تکرار بشه ،
انشالله که خدا هیچ مادری رو با فرزندش امتحان نکنه و بهترین ها رو برامون رقم بزنه
قطعا بی اذن خداوند برگی از درخت نمیفته شاید حکمتی درون این اتفاق بوده که ما ازش آگاه نیستیم ،
ولی من نمیدونم چرا همش احساس گناه میکنم و خودمو سرزنش میکنم که ای کاش این کارو میکردم الان دخترم زنده بود و هزار ای کاش دیگه...
آیا شما هم چنین احساسی داشتین ؟
عزیزم منم بچمو ۳۴ هفته از دست دادم. واقعا درکت میکنم. بله منم عذاب وجدان داشتم. من مشکلم بالا رفتن انزیم کبدی بود یعنی کلستاز بارداری. عذاب وجدان از مراحل سوگ هست. باهاش مدارا کن خوب میشی کم کم. هر چی بیشتر بگذره میفهمی که نه تنها مقصر نبودی بلکه خیلی هم گناه داری خودت. کدوم مادری میخاد بچشو ازدست بده. این اتفاق بوده عزیزم و واقعا دست ما نبوده
سلام مامانای گل
امیدوارم حال خودتونو نی نی هاتون خوب باشه
منم یه مادر داغدیده ام اولین بارداری پسرمو تو ۲۵ هفته از دست دادم
سال بعدش دوباره همون تاریخ بارداری قبلی باردار شدم خدا جاشو برام سبز کرد
هرچند تو ۲۹ هفته دوباره زایمان زودرس کردم
خودمو و پسرم سختی کشیدیم ولی لطف خدا شامل حالم شد و پسرمو بهم بخشید😍
فرزانه جون من هنوزم گاهی خودمو مقصر میدونم.
اگه تجربه داشتم
اگه زودتر اینجور تایپیکهارو میدیدم
اگه ...
ولی خب گاهی هم میگم من که دکتر نبودم.
خوبی؟
انشاله سال بعد این شب نی نی بغل یا باردار باشید.
انشاله همه مادرای این تایپیک دوباره لطف خدا شاملشون بشه و نی نی هاشون برگرده .
سلام شروین جان خوبی عزیزم. آره خب واقعیت هم همینه ما که دکتر نیستیم. بعدشم تا برای آدم پیش نیاد که نمیره سراغ اینجور تاپیکها.... نه من واقعا میگم ما مقصر نیستیم. فقط بدشانس بودیم و حتما هم البته توش حکمتی هست. اینم امتحان ما بوده و خدا در نهایت حواسش به ما هم هست. منکه خیلی معتقدم به این موضوع. اون داره ما رو میبینه و قطعا حکمتی پشت این کار بوده
عزیزم خیلی خوب حال دلتو درک می کنم امروز 11 روزه که پسرمو از دست دادم، امروز ماهگرد دوماهگیش بود کلی برنامه ریزی کرده بودم ماهگردهاشو عکس بگیرم، منم مثل شما گاهی عذاب وجدان میگیرم که شاید ناآگاهی من باعثش شد، ولی واقعا ما دکتر نیستیم و وقتی برای بارداری و زایمان خودمون و بچه مونو میسپریم دست دکتر باید مسئولیت پذیر باشن که بعضی هاشون واقعا دکتر نیستن
هیچ وقت دکترمو نمی بخشم در حق من و پسرم ظلم کرد، پسرم 49 روز سخت ترین روزهارو تو بیمارستان گذروند و آخرش هم پر کشید.
