ممنونم از دعاهای خوبی که کردین دوستان خوبم.خیلی انرژی گرفتم.گریه هم کردم به خاطر بعضی از دوستانی که درد دل کردن.چون خودم هم دقیقا همون حس وحال رو داشتم.فراموش نکردم.ولی امید به آینده چیز خوبی هست که خدا بهمون عطا میکنه تا به زندگی ادامه بدیم.
همه ی پیامهاتون رو خوندم وممنونم از اینکه برام آیت الکرسی خوندین.
من هنوز خونه هستم وتهران نرفتم.بهمون از بیمارستان زنگ زدن که احتمالا انتقالمون میافته برای پنج شنبه.شوهرم خیلی نگران وعصبی شده.میگه چون تعطیلات هست وما باید بعد انتقال برگردیم شمال مجبوریم چند ساعت تو ترافیک بمونیم.آخه نشستن زیاد بعد انتقال تو ماشین خوب نیست.نمیدونم چی میشه.باز چه حکمتی هست نمیدونم.
توروخدا دعا کنید.من هم برای همه دوستانی که باردارن یا منتظر هستن دعا میکنم.خدا هیچ کسی رو ناامید نکنه.