پریناز جان قربونت برم الان به خاطر تغییرات شدید هورمونی تو ۱۲ هفته اول بارداری حس افسردگی و ناامیدی گرفتی.حتما بدنت توان داره و یاری میکنه..من داستانم فرق میکرد دو تا عمل سخت رو همزمان در یک روز انجام دادم (اونم فقط ۶ ماه بعد سزارینم) و دوره نقاهت طولانی و ...همه جونم رو گرفت...
بعدم خیلی نمیشه از روی ویار جنسیت رو تشخیص داد.من سر پسر اولم از ترشیجات بدم میومد ولی سر پسر دومم عاشق ترشیجات بودم ..بدن تو هر بارداری یه عکس العمل متفاوت و منحصر به فرد داره اصلا نگران نباش. ضمن اینکه مگه نمیگیم به خدا توکل کردیم و خودمونو بهش سپردیم حتما هر چه صلاح ماست خودش بهتر میدونه ما از آینده خبر نداریم و علم محدودی داریم.
یکی از علت هایی که هم که حالت بده نزدیک شدن به اردیبهشته..من که باردار نیستم و تغییرات هورمونی زیادی تو بدنم ندارم و خودم سرگرم کرده بودم از اواسط فروردین حال روحیم بهم ریخت و همش روزهای آخر بارداریم رو تصور میکردم حالا تا آخر اردیبهشت و اواسط خردادم وضعم همینه .سعی کن خودتو سرگرم کنی به هیچی فکر نکن عزیزم.من همتونو به اسم دعا میکنم الهی هر چی در دل آرزو دارید برآورده به خیر بشه.آمین