سلام به تمام عزیزان بعد از مدتها اومدم یه سر بزنم
فدات شم
خدا واست نگهشون داره عزیزم
پس برا شما ناگهانی بوده
من چون پسرم ان تی خیلی پایین بود ولی دخترم برعکس،دست خودم نیست،میگم پس این هم مثل اون
انشالله خدا از دهنتون بشنوه و برام روزهای خوش رقم بزنه
دوستانی که مثل خودم نوزاد از دست دادین و شیر ندادین
تا چند وقت ریزش موهاتون ادامه داشت
اخه بعد از زایمان ریزش مو طبیعی
ولی من 8 ماهه زایمان کردم ولی ریزش موهام درست نمیشه چیکار باید کنم؟
شما چطور بودین؟
من الان 46روز هست زایمان کردم سزارین
بعد سه بعد از زایمانم بچم حین اعزام به بیمارستان مجهز به علت کم کاری پرستار مرد
36هفته بودم
داغونم خیلی زیاد
به روی خودم نمیارم ولی دلم میخاد برم یجا ک هیچکسی نباشه حتی شوهرم حتی مامان و بابام
احساس میکنمیه تیکه از قلبم از کار افتاده سوخته
حال روحیم بشدت خرابه یجور ک اصلا نمیتونم بگم
رو خودم نمیارم ک حال بقیه خراب بشه ولی نابودم
بدی ماجرا اینه ک خالمم با من باردار دو ماه عقب تر از من
ده روز دیگه زایمانشه موندم چطور میتونم بچشو ببینم و گزیه نکنم
اگر الان انیتا من بود چند روز دیگه میشد دو ماهش 😭
یکم تاپیکا ک خودم اروم شدم ک فقط من نیستم
میخام بزارم باردار بشم خیلی زود ولی دکتر گفت 6ماه صبر کن بعد
نمیدونم چیکار کنم دلم میخادخیلی سریع تر باردار بشم
اگر راه حلی دارین بهم بگین یکم اروم بشم
الهی بمیرم برای دلت
فقط ماها که درد تو رو کشیدیم می فهمییم الان چه فشاری روته
دورت بگردم حق داری غصه داشته باشی
عزیزم منم تو شرایط شما بودم دختر خالم یک ماه قبل من زایمان کرد رفتم دیدنش بعدش پسر من شد و نموند دیگه نمی تونستم برم پسرشو ببینم ولی یه روز با تمام بغض هام خودمو کنترل کردمو رفتم دیدمش لحظه ی اول سخت بود ولی چاره ای جز کنار امدن هم نبود به چند دقیقه با خودم کنار امدم حتی بچشو بغل کردم
عزیزم یه مدت دوری کن انشالله خالت زایمان کرد بسلامتی تا چند وقت نرو که یکم حال خودت بهتر بشه بعد
سعی کن تنها نمونی
خوبه که این تاپیک و پیدا کردی چون میایی می بینی تمام احساساتت تمام حالت های رفتاریت مثل بقیه اس، احساساتت طبیعی
طبیعی دلت بخواد زود باردار بشی
طبیعی دلت نخواد کسی رو ببینی و...
چند سالتونه؟ بچه ی اولتون بود؟
عزیزم الهی بمیرم برای دلت
خداروشکر سنت کمه و فرصت زیاد داری، نگران نباش به خودت زمان بده، گذر زمان آرومترت می کنه و این غصه تورو قوی تر می کنه، خدا از دکترها و پرستارهای بی دقت و بی وجدان نگذره، منم زخم خورده ی دکترهام
کم کم که زخمت بهتر شد سرپا شدی سعی کن از خونه بزنی بیرون پیاده روی کن
من حالتو می فهمم حتی روبه رو شدن با مردم و غریبه ها هم واسه آدم سخت میشه ولی اگه بزنی بیرون می بینی همه دنبال زندگیشونن و هیچکی هیچی از حال دل تو نمی فهمه و قرار هم نیست بفهمن
وقتی من گله می کنمو میگم اخه چرا من شوهرم میگه تو چه فرقی با مادرهای دیگه داری خیلی ها مثل تو بچه از دست دادن چرا فکر میکنی ما نباید مگه خون ما رنگینتره،
خیلی از مادرها سال گذشته تو کوچه و خیابون بچه هاشون جلو چشماشون پرپر شدن اونا چیکار می کنن... با این حرفا سعی میکنه آرومم کنه.
خدا به دلت صبر بده عزیزم با گوشت و پوست و استخونم درکت می کنم پسر من 39 هفته بود سالم سالم
خوشحال باش برای جونیت و سن کمت هزاران مرتبه شکر،. دوباره پا میشی دوباره تلاش می کنی و شادی به زندگیت برمی گرده و رنگ این روزها کم رنگتر میشه
به ذهنت اجازه نده غمتو بزرگ کنه خودت به خودت فقط تسلی بده
ما اینجاییم برای هم سنگ صبور باشیم انشالله یه روز میایی با خبرهای خوب ❤️
