مهتاب عزیزم پستت قدیمیه ولی من چون احساسات و درد مشترک داریم برات می نویسم
دلیل دوریت (به قول خودت) ناراحتیت از اوناییه که به اسم خدا هر کاری کرده و می کنن و این که چرا خدا سکوت کرده
اما من با خودم میگم خدا خداست همیشه بوده و خواهد بود
این که ازش (استغفرالله) پل ساختن و وسیله برای رسیدن به اهدافشون، از بزرگی و خوبیش کم نمی کنه
من خدای خودم رو دارم با تعریف خودم و اون همیشه با من و در کنار منه
خدای من خدای آدم های خوبه از هر دین و مسلک و عقیده ای
من خدا رو تو وجود اونا می بینم نه کسانی که ازش دم می زنند
اون درون منه و برای من و همه بهترین رو مقدر کرده و میخواد
باهاش آشتی کن با هر شیوه و روشی که به دلت می چسبه
میخواد شکرگزاری باشه مدیتیشن نماز یا هر مراسم و مناسکی
باورت نمیشه من گاهی با موسیقی یه موسیقی عمیق با خدا ارتباط می گیرم
تو برو سمتش بعد کم کم همه چی درست میشه