من همیشه فکر میکردم برای اینکه حالمون خوب بشه باید بریم خرید
چیزای نو حالمونو خوب میکنن فقط
وقتی جایی میرفتم مثلا مسافرت بیشتر ب فکر خرید بودم تا گردش.
ولی همیشه گوشه ذهنم این سوال بود که بالاخره چقدر باید وسیله بخریم ک همیشه خوشحال باشیم؟
تکلیف وسیله هایی ک میخریم میاریم خونه چی میشه؟
هی بخوایم روی هم تلنبار کنیم خونمون دیگه پر میشه
یک دلیل دیگه هم اینستا و بلاگرا و تبلیغاتشون
الان به جز سرخکن بدون روغن😝😝،همه بلاگرا ی سری ظرف و ظروف خاص دارن مثلا ظرفای چوبی ظرفای سرامیکی وظرف طرح هویج و کدو....ادم اینارو میبینه دلش میخواد،وقتی که میخری میبینی هیچ کاربردی ندارن به هیچ دردی نمیخورن،اگر نتونی بخری همش حسرت میخوری.
یکیم اینکه خیلیامون بی دلیل یا بادلیل ک بیرون میریم میبینیم یه مغازه آف زده بدون اینکه فکر کنیم چیزی نیازداریم یا نه سریع میشیم
خریدامون هوسانه هستش،یعنی از روی نااگاهی خرید میکنیم.
مثلا من عاشق پلاسکو هابودم هروقت از کنار یکیشون رد میشدم میرفتم داخل و حتما چیزی میخریدم. وسیله ای ک میخریدم کلا احتیاج نداشتم،یا از اون وسیله حتما مدل دیگه توخونه داشتم
یا ارزانسراهای لباس پر از لباسهای مختلف،واردش که میشدم امکان نداش چیزی نخرم ولی لباسها ن کیفیتی داشتن نه ویژگی های لباسهایی که همیشه میپوشیدم رو داشتن.