هوف خواهر مسیر خودمون که داغونه اصلا.منو که میدونی کل دو هفته رو موندم.فقط ترسم همین چاله چوله ها و دست اندازا بود
بعدشم کاملا لاکپشتی برگشتیم...ولی خیلی خیلی ترسیدم
اونقد ترسیدم که تا برگشتم سریع رفتم آزمایش بتا رو تکرار کردم😂یعنی کل مسیر رو من انگار روی ویبره بودم...با اینکه صندلیو به اندازه ی تخت با همه چی پوشونده بودیم و راحت بود ولی مسیر داغون بود
انقد ناراحت بودم که میگفتم کاش با هواپیما برگشته بودم...
بعدشم به مامانم گفتم اگه این بچه موند واقعا سرسخته🤣قربونش برم که سفت چسبیده بود بهم...استرسای من الکی بود.شما هم سعی کنین خیلی اروم برگردین گلم.وسط راه هم هر ۱ ساعت پیاده شو یکم راه برو
ان شاالله با وروجکای تو دلت برگردی😘