آخه لامصب یکی دو تا نیست که...
کلا تو ایران اینجوریه خودت باید کارها و تحقیقات و داروها و همه و همه چی رو برسی کنی
مثال بزنم برات
این ای وی اف آخری رو که انجام دادم ۲ماه طول کشید تا پرونده بیمارستان رو بهم بدن تا بتونم برم بیمه ۶۰درصد رو بگیرم
صبح زود رفتم ساعت ۲ ظهر پرونده رو از بیمارستان بردم بیمه و خیلی کم معطل شدم و گفت ۴۵روز دیگه به حسابتون واریز میشه
شاخ درآوردم که چه خوب پیش رفت
اومدم بیرون نیم ساعت بعد مسئول بیمه زنگ زد بیا پرونده مشکل داره(گفتم شروع شد)
رفتم میگه برگه ترخیص تون باقی مانده داره یعنی به بیمارستان بدهکارید
نگاه کردم فکر میکنی چقدر بود... ۲۴ریال باور میکنی یعنی ۲تا یه تومنی
میگم آقا این که بدهی محسوب نمیشه
میگه نه باید حتما صفر باشه
هیچی دیگه کارم رو انجام نداد حالا باید برم تو اون بیمارستان شلوغ بگم مبلغ رو صفر کنن
هم حرصم از بیمه و قانون های مسخرش در اومد هم از اون مسئول ترخیص که خوب چرا باقی مانده گذاشتی اخه...
اینه که حواست باید به صد جا باشه
یوقت دیدی خدا خواست و به همین یدونه هم احتیاج پیدا نکردی. منم یه جنین داشتم خیلی بهش دل بستم چون با همسرم قرار گذاشتیم اگه اینبار نشد دیگه قید پانکچر دوباره رو بزنیم. خلاصه این که یکسری اتفاقات افتاد و سیکل انتقالم کنسل شد و من همون ماه باردار شدم حالا اون دردونه فریزم و گذاشتم همون جا بمونه.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
37 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز