فدات بشم ممنون از دلسوزیت و دل مهربونت
حقیقتش اینه که ما غیر از خدا کسی رو نداریم و حتی بقول دوستمون گاهی همسرهامونم با وجود مشکل برای خودشونم، طبق سنتهای کهنه ای که داریم بازم احساس میکنن یه سرو گردن محق!! ترن تو این قضیه و حتی گاهی تو خلوت خودشونم تنهامون میذارن.
اینجا فقط جائیه که خود خداست که تنها هست تا دستمونو بگیره.
من بهش ایمان دارم و خودمو زندگیمو بهش سپردم و قبلا بازم دیدم چطور تو تنگنای محدودیت ما آدما، چطور دستش برای کمک ظاهر شده.
قبولش دارم و هرچی برام رقم بزنه رو به آغوش میگیرم
اما میدونم خداست و کار براش نشد نداره پس با نگاه ذوق و امید بهش نگاه میکنم.
و ازش برای همه مون میخوام جای این اشک های نگران رو با اشک های شوق و شکر عوض کنه