تمام علایق و استعدادای خودمو گذاشتم کنار و چسبیدم به پرستیژ کاری دندون پزشکی !!!
بااین میزان کمال گرا بودنم فکرمیکنم هیچی نشم..
همش باخودم میگم فقط دندون فقط دندون .بعد میشینم درس میخونم (غالبا تمرکزم ندارم)باخودم میگم وای نمیشه، دندون نمیشه، خیلی کم خوندم بعدم کلا ناامید و افسرده میشم و یه مدتی کلا درس نمیخونم...
الان بیست سالمه و همش حس میکنم صفرم همش میشینم وحسرت میخورم به اونایی که میرن دانشگاه (هر رشته ای) ...آخه یکی نیست بگه تو که از خون میترسی ، زخم میبینی حالت بهم میخوره، دوست داری مهاجرت کنی و زودتر از ایران بری واقعا تورو چه به دندون و پزشکی؟ ! اونم فقط چون کلاس داره و حقوق بالا ...
من هوش و استعدادم و علاقم در زمینه کامپیوتر بی نهایته واقعا پشیمونم چرا نیفتادم دنبالش ...
شما جای من بودین چیکار میکردین؟
اگه دختر خودتون اینجوری بود چجوری راهنماییش میکردید؟
