میخوام ببینم کسی هم هست که مثل من تنها باشه یا همه کسی رو دارن که باهاش حرف بزنن و درک بشن؟من خیلی خیلی احساس تنهایی و درماندگی میکنم شوهر دارم بچه دارم خواهر دارم مادر دارم دوست و آشنا دارم و انگار تو یه جایی هستم که دارم از بی کسی دق میکنم😭😭😭نمیدونم درکم میکنید یا نه ولی بعضی وقتا دلم میخواد یکی بغلم کنه بگه نگران نباش خودم کنارتم همه چی درست میشه دست بکشه رو موهایی که کم کم داره سفید میشه...خدایا حتی توان شکایت هم ندارم خودت میبینی دیگه...
هیشکی منو درک نمیکنه هیشکی هیشکی
💚
هیچکی
مامانم میخواد بعد ۳۰ سال درکم کنه
ولی حال خراب تقصیر اونه
دیگه درکش رو نمیخوام
خودمو توی تنهایی غرق کردم
یکم مادرم اون هم کاری ازدستش برنمیاد که
اینی که عرض می کنم ابدن شعار نیست
خودم خودم رو درک می کنه و همین کفایتم می کنه
خواهرم درکم میکنه
پیش مشاورم میرم
نگران نباش وضع هممون همینه🤦🏻♀️😂عادی شده
عزیزم منم مثل توام شوهرم خداروشکر خوبه اما کاش آدم خواهر یا مادر خوب داشته باشه
یک جایی فهمیدم روی هیچ کس نمیشه حساب کرد تازه باید بار چند نفر دیگه را هم به دوش کشید . گاهی گریه کن و با خودت درد دل کن تا سبک بشی ولی منتظر هیچ کس نباش
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
18 ثانیه پیش
19 ثانیه پیش
19 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز