کوچک ترید ! از آن که مرا زیر و رو کنید ! حتی اگر هرآنچه که دارید، رو کنید! کوچک ترید از آن که بدانید، من کی ام، از "کوه ها" نام مرا پرس و جو کنید! . ای بادهای سرد و مخالف،" منم درخت "! باید که ریشه های مرا جستجو کنید ! ای بادهای سرد و مخالف؛ من ایستاده ام!! این سینه ام ! که خنجرتان را فرو کنید.! بر من مباد ، تیغ شما زخمی ام کند؛ شاید به خواب ، مرگ مرا آرزو کنید.......
آخ از دل بچه هایی که مادر روانی دارن. از بچه های غزه ستمدیده ترن
آدم وقتی جوان است به پیری جور دیگری فکر میکند. فکر میکند پیری یک حالت عجیب و غریبی است که به اندازهی صدها کیلومتر و صدها سال از آدم دور است. اما وقتی به آن میرسد میبیند هنوز همان دخترک پانزده ساله است که موهایش سفید شده، دور چشمهایش چین افتاده، پاهایش ضعف میرود و دیگر نمیتواند پلهها را سه تا یکی کند. و از همه بدتر بار خاطرههاست که روی دوش آدم سنگینی میکند.». از کتاب چهل سالگی ناهید طباطبائی
خواستم یه چیزی رو با شما در میون بذارم چند هفتهایه که رژیم گرفتم و با اپلیکیشن "زیره" شروع کردم. واقعاً نتیجهگرفتن باهاش خیلی راحتتر از چیزی بود که فکر میکردم! 🥑💪
بدون گرسنگی و بدون اینکه غذاهای مورد علاقهام رو حذف کنم، پیش میره. لازمم نیست برای همسرم و بچه ها غذای جدا درست کنم.
فکر میکنم اینطور که دارم پیش میرم، آخر سال با افتخار میتونم تیک "لاغری" رو بزنم! 😄
من که شروع کردم، تازه الان تخفیف هم دارن 🎉اگه تو هم میخوای شروع کن.
والد نوجوون با والد بچه نوپا فرق داره این دوتا بچه تودودنیای متفاوتن
مادرپدرایی که این مدلی بچه میارن باید منعطف و مطالعه گر و دانا باشن والی دوتا دیوونه بزرگ میکنن خودشونم مدام درحال نق زدن هستن توهمچین خونه ای ارامش درکار نیست
زمان قدیم فرق میکرد الان تکنولوژی و ارتباطات باعث مقایسه بیشتر میشه و توقع ها هم فرق داره
کاش میشد از مردگان پرسید : آیا بالاخره رنج پایان یافت؟
مادری که جیغ و داد میکنه در حدی که همسایه ها بفهمن و دختر کوچولوش از وحشت گریه میکنه و این هرروز تکرار بشه یعنی به تکانه های روانیش مسلط نیست.
آدم وقتی جوان است به پیری جور دیگری فکر میکند. فکر میکند پیری یک حالت عجیب و غریبی است که به اندازهی صدها کیلومتر و صدها سال از آدم دور است. اما وقتی به آن میرسد میبیند هنوز همان دخترک پانزده ساله است که موهایش سفید شده، دور چشمهایش چین افتاده، پاهایش ضعف میرود و دیگر نمیتواند پلهها را سه تا یکی کند. و از همه بدتر بار خاطرههاست که روی دوش آدم سنگینی میکند.». از کتاب چهل سالگی ناهید طباطبائی