من بسیار باهات همزاد پنداری کردم
چرا که منم زایمان طبیعی رو پشت سر گذاشتم و داستان اش رو هم توی دفترم نوشتم
ولی لحن شما و شیوه نگارش اتون رو توی اون لحظات سخت و جانکاه تحسین میکنم
لحن من توی نوشته هام همون لحن غم انگیز و تنهاست که اونجا داشتم...
ولی تضادی که در خاطره شما بود یک پارادوکس قشنگ بود
ممنون ازت