چرا با پدرت صحبت نمیکنی؟!
بزرگ شدی دیگه الان خیلی از مسائل رو متوجه میشی
ازش بخواه بهت توضیح بده
باهاش حرف بزن بگو از مادرت بگه برات
چجوری باهم آشنا شدن و چیشد که از هم جداشدن
شاید حق با پدرت باشه معلوم نیست باتوجه به اینکه میگی پسرداییت خیلی زود رفته ازت شکایت کرده زمین رو بفروشی
و من هیچوقت نفهمیدم چرا زنگ نزد
همش با خودم فکر میکنم شاید از حرفش پشیمون شده
کارش باعث شد من پیش بابام بد بشم و بابام از این شرایط سواستفاده کنه
هزاران فکر دیگه که من نشخوار تو سرمه
حتی فکر میکنم شاید اونا کنار هم جمع شدن و من رو دعوت نکردن
شاید من رو قبول ندارم و نشخوار های انجویر که داره جونمو تیکه تیکه میکنه
تا آخر تایپ کنم بعدش یکی یکی جوابتون رو میدم
دختر قشنگم
بنظرم برو مشاوره
علت اصلی طلاق پدر و مادرت رو از زبون طرفین بشنو
بابات از ترس فهمیدن یکسری حقایق میترسه باهاشون روبرو بشی
و شمام خیلی پیگیر نباش فقط ارثیه ات رو حفظ کن و سر مزار مادرت برو و براش فاتحه بخون و خیرات بده
محبتت به پدرت رو بیشتر کن
اگرم دیدی اونارو بگو چقدر از شما تعریف کردن حتی اگر بد گفتن
یکم سیاست داشته باش روابط طرفین رو بتونی خوب کنی
و خب یکم بزرگ بشو دیگه الان اونقدر سن داری که بد و خوب رو متوجه بشی
ممکنه پدرت نگران اسیب هایی که از سمت خانواده مادرت بهت وارد بشه، باشه!
شما از گذشته هیچی نمیدونی جز یک مشت حرف مفت اطرافیان خاله زنک
و خب معتاد بودن مادر خدابیامرزت هم دلیل میشه که چرا پدرت میترسه با اینا رفت و آمد کنی
به هر حال نمیشه هیچ کدوم رو قضاوت کرد
فقط مراقب زندگی خودت باش و دایره امنت رو حفظ کن
اصلا نمیدونم چیکار کنم اونا رو دوست داشته باشم یا نه
باهاشون خوب برخورد کنم یا به خاطر اینکه این چند سال که خیلی هم طولانی بوده ولشون کنم و زندگی خودمو کنم
اینم بگم که من از نظر جایگاهی و درسی از اونا بالاترم
همیشه بابام میگه تو باید جایگاه خودتو حفظ اونا در سطح تو نیستن
بابات خیلی بد کرد هم ب تو هم به مادرت
امیدوارم مادرت باباتو بتونه ببخشه...
شاید پدرت زنگ زده بهشون گفته دیگه دعوتت نکنن و زنگ نزنن
بخدا من بدجوری گیر کردم
قبلنا با مامانم تصویر ساری میکردم الان با خانوادش
همیش حسرت اینو میخودم کاشکی از اول پیشم بودن
از اونجایی که خانواده پر جمعیت دوست دارم یه جورایی دارن سمتشون کشیده میشم
و حالا گیر کردم بین خانواده پدری و مادری
بین بابام و خانواده مادری اینکه بابام میگه سعی کن رابطه رو کم کنی ولی من راستش یه حدی رسیدن و دیگه بزرگ شدم و واقعا نمیتونم به کلی فراموششون کنم
دوست دارم در کمال صلح رابط ام رو باهاشون زیاد کنم اما خیلی چیزا مانع میشه
یکی از موانع بزرگ هم یان هست که من تو چشم های خیلی هاشون این رو حس کردم که با وجود من راحت نیستن
شاید نمی‌خوان دیگه منو ببین
اگه نمی‌خوان پس چرا بعضی هاشون بهم زنگ میزنن
بخدا گیرم کردم😭
از یه طرفی از یه سری بی محلی هاشون ناراحت میشم از یه طرفی دوستشون دارم و دیگه نمیخوام خودمو از این دوتا داشتم محروم کنم و نمیدونم بابام رو چیکار کنم
چقدر زندگیت شبیه منه. من هم پدر و مادرم جدا شدن و ۶ ساله که مادر و خواهر برادرامو ندیدم. من هم مقصر این جدایی رو مادرم میدونم.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
0 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز