مهمترین عامل تو فرزند آوری اینه که
پدر و مادر از نظر اخلاقی و روانی تا حد زیادی با هم هماهنگ باشن و قدر خونواده رو بدونن ...
وقتی محور زندگی انسان لذت گرایی و راحت طلبی باشه قطعا نمیتونه پدر و مادر خوبی باشه و اگرم پدر و مادر بشه به بچه فقط خودخواهی رو یاد میده که تو همیشه باید در آسایش باشی به هر قیمتی در حالی که افزایش هوش در ابعاد مختلف مثل هوش اجتماعی با رویایی با سختی و و تلاش برای حل مسئله همراهه...
و اینکه این موضوع دو روی یک سکه هست درسته فرزنداوری نیازمند اقتصاد هست اما بدون نیروی انسانی هم اقتصاد جامعه فلج میشه و دیگه راحت طلبی هم وجود نداره
یعنی از یه جایی به بعد ادم ها برای چرخوندن چرخ اقتصاد ب تعداد کافی وجود نداره ...
چیزی که باعث میشه از فرزنداوری دوری کنن تفکرات اشتباه راحت طلبی و لذت گرایی هست ... این بحث هم بعد معنوی داره و هم بعد مادی
همه ما تو زندگیمون یه روزهایی رو گذروندیم ک وقتی بهش نگاه میکنیم باورمون نمیشه اینقدر قوی بودیم... رشد یعنی همین... .
قبل از اینکه راجع به فرزنداوری تصمیم بگیریم حتما یک کتاب راجع به فلسفه فرزنداوری و یک کتاب علیه این موضوع بخونیم
چون لزوما تفکرات و مقایسه های ذهنی ما بدون مطالعه و مشاوره درست نیست