من ۵ سال با یکی بودم کاملا وفادار بودم یعنی حتی نگاه جنس مخالف نمیکردم هر پیشنهادی رو بدون فکر رد میکردم
خودم هیچ کاری نمیکردم که آسیب ببینه و کاملا مهربون و قابل اعتماد و وفادار بودم
ولی اخرش دوستای اون برگشتن گفتن من ارزش ندارم
سر چیزای مسخره منو ول کرد یعنی جای هیچ اشتباهی برای من نذاشت انگار من آدم نبودم که اشتباه کنم
آخرش من شدم بده بدون اینکه کار وحشتناکی بکنم
انقدر خوب نباشید که کوچیکترین کار بدتون تبدیل به فاجعه شه تو چشم طرف
خداروشکر من این توصیه رو هر روز به کار میگیرم
موافقم
ببین مهم اینه تو رابطه خودخواه باشی از خودت نزنی برا اون تو از خودت زدی برا اون و ربطی ب وفاداری نداره
چه دلیلی آورد برای رفتنش؟
دقیقا
بعد مدتی که زیادی خوب باشی خوب بودنت تبدیل به وظیفه میشه از نظر بقیه ..
من انقد آدم رو مخیم تو رابطه 😂 از این ور بوم افتادم ولی وقتی یه کار مهربانانه انجام میدم یا محبتی میکنم طرف ذوق زده میشه باورش نمیشه منم اما خب تعادل از همه چیز بهتره
پنج سال رابطه با یه نفر اشتباه محضه. حداکثر عمر رابطه بی هدف نباید بیشتر از یه سال بشه.
عزیزم ربطی به فوقالعاده بودن و خوب بودن نداره....
رابطه ای که پنج سااااال طول بکشه در بیشتر مواقع به همین سرنوشت دچار میشه...
اونایی هم که میبینی میگن پنج سال شش سال باهم بودیم و ازدواج کردیم
اکثرا بین اون چند سال دو سه سالش جدایی بوده و دوباره برگشتن
وفادار بودن از خود گذشتگی نیست !
قبول دارم
من همیشه از خودم گذشتم ولی اون یک بار هم از خودش به خاطر من نمی‌گذره با وجود اینکه نامزدیم
من اولولت اونم اونه ولی اون اولویت اولش خودش
