اصن ربطی نداره
برادر منم این جوری شد یه مدت
بهش میگن وحشت در خواب
ب خاطر استرس و اضطراب زیادی بوذ ک میکشید و کارش استرس زا بود
زیر نظر روانپزشک خوب شد تا وفتی ک دوره ی مصرف قرص ها تموم نشدن ب هیچ عنوان نباید قرص هارو قطع کرذ وگرنه بدتر میشه بیمار
معمولا دوره ی درمان چندساله داره
دارو روانپزشک ادم بزرگو گیج ومنگ میکنه وعادت کرده چه برسه بچه
من پسرم تا 11،12سالگیش اونجوری بود شبا خیلی میترسید نمیخوابید، جیغ میزد به دعا هم اصلا اعتقاد نداشتم ولی مادرشوهرو به من نگفته بود گرفته بود آورده بود منم گذاشتم تو بالشتش دیگه خوب شد
منم اینجوری بودم البته الان خیلی کم شده شاید دو سه ماهی یه بار
من پانیک میشم تو خواب یه لحظه فکر میکنم دارم میمیرم و اگه کسی نیاد تو اتاقم از تنهایی میمیرم جیغ میزنم و خواهرم سریع میاد بالا سرم و لامپو روشن میکنه
خیلی وحشتناکه اون لحظه قبلنا هر شب بود تقریبا
وسواسی بودم دارو که خوردم خوابمم بهتر شد من یکسالم تراپی شدم
البته دعانویس برام حرز نوشته بود بستم به دستم یه مدت
کلا اینجور مواقع ادم به همه چی متوسل میشه
پنیک میشه
منم شبا جیغ می‌کشم حتی خودم نمی‌فهمم
البته بدو بدو نمی‌کنم فقط در حد جیغ بلند
گاهی اینقدر جیغ زدم که از گلو درد یا صدای خودم بلند میشم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
5 ثانیه پیش
6 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز