دوستان من 45 به بعد چندتا ازدواج کردن خیلی خوشبخت شدن یکی هم 50 سالگی. ناامیدی یعنی کفر به خدا گناهه. خدا برا هرکس جفت آفریده عزیزم گفتم بهت گلم نماز جعفربخون مرتب زمان ازدواج را بسپار بخدا با نماز جعفر حدود 40 50 نفر ازذواج عالی کردن حتی سن 45 به بالا شرطش ترک گناه هست گلم ناامید چرا. طرف طلاق میگیره سه بار میره باز ازذواج میکنه. تا خدا هست حرف از ناامیدی نزن عزیزم خدا قهرش میگیره مگه خدا حواسش به ما نیست اگه بخام من از بجگی تا حالا معجزه های خدا را بگم اشکت در میاد زمانی با خدا لج کردم گفتم حاجت منو نمیدی منم دختر بدی میشم نماز را ول کردم شروع کردم با بچه ها رفتن بیرون البته همه دختر من با پسر نبودم ولی خوب آرایش میکرذم آهنگ اینا. چنان خدا تو اون مدت خودش را به من نشون. داد خودم فکر میکنم خواب بوده میخام کتاب کنم بنویسم برا همه دخترا وزنهایی که یا تنها بودن یا مورد آزار قرار گرفتن درس بشه خدا عشقه عشق، وقتی بغل خدا را لمس کنی غرق خوشبختی میشی باید بش برسی خدا را شکر میکنم که نذاشت تا الان ازدواج کنم چون اگه ازذواج کرده بودم به این عشق خدا نمیرسیدم الان بهتر میتونم ازدواج کنم هرچند من قصدم دیگه نیست ولی درمجموع خدا را شاکرم که منو به خیلی از حاجتهام نرسوند چون الان رسالت زندگیم را پیدا کردم عزیزم امیدت به خدا باشه کفر نگو خواهر نازم. خدا حاجتت را بده
تو سایت آدم و حوا ثبت نام کن
یه برنامه هم هست به اسم بادو اونم خوبع
کلا خواستگار نداری یا مورد دلخواهت نمیاد ؟
منم همسن سال شما . مثل شما. من که نا امید نیستم ولی اصلا به ازدواجم فکر نمی کنم
نزدیک ۹ سال پیش من ۲۸ ساله بودم و هی میگفتم وای ازدواج نکردم و دیر شد و اینها یه وبلاگ پیدا کردم اسمش تجرد در سی سالگی بود. این رو یه دختری مینوشت که خودش اونموقع ۳۶ ساله بود . مدااام تو نوشته هاش مینالید و بدددددترین آینده رو برای خودش میدید. همه ش ناله ، همه ش انرژی منفی . چند سال بعد تو اینستا پیداش کردم و دوباره همون حرفارو میزد . خلاصه اینکه همونجور که آرزو کرده بود تو ۴۲ سالگی تو خواب سکته کرد و فوت شد...خیلی از فالوئرهاش استوری اعلامیه ترحیمش رو گذاشتن و اینها.
البته دور از جون همه تون که دارید میخونید
خود منم یه کم از نوشته هاش رو میخوندم فکر میکردم وای دنیا دیگه تموم شد
الان دیگه تجرد خانم ها خیلی عادی شده و کسی زیر ذره بین نیست مثل قبلا
واقعا دیره برا. ازدواج خدا وکیلی چطور با شاغل بودن و تحصیلات این همه اپشن خوب موندی. باید شماها رو هوا بزنن من همسن شمام. متاسفانه زمان خودمون یعنی دهه شصتی یا چقد تعداد دخترا زیاد بودیم پسر کم بود هممون هم مجبور شدیم فقط ازدواج کنیم. من یکی رو انتخاب کردم فقط شاغل بود هیچ کدوم از معیارهامو نداشت نه خونواده درست و حسابی نه قیافه و سبزه غلیظ با تمام وجود ازش خجالت میکشیدم ولی زمان همه چیز رو زمان درست میکنه همسرم عمل لاغری کرد هیکلش درست شد بعد منم لباس های خوب براش انتخاب کردم مجبورش کردم ادامه تحصیل بده محل کارش خیلی ارتقا پیدا کرد بعد بچه های خوبی دارم المپیادی و باهوش و خواستم بگم شرایط رو تغییر دادم. شماها هم توقع تون رو پایین بیارید همه چیز توی زندگی تغییر میکنه
فامیل ما دختره ۴۰ سالگی با یه پسره پولدار درس خونده ی باسواد و قد بلند و جوون ازدواج کرد تازه ۳۶ سالش بود پسره . دختره همه موهاش سفید بود دندوناشم نصفش نبود بیماری ام اس هم داشت . تنها علتش این بود دختره نشنسته بود ته خونه دنبال شوهر و افسرده و بدبخت نکرده بود خودشو . بااعتماد به نفس شدید بود و همش روی خودش کار میکرد و کارمند هم شده بود . الانم انقدر خوشبختن .
باید به شدت روی خودت کار کنی و در اجتماع حضور پیدا کنی با ادمای درست حسابی رابطه کنی .
