زمان دانشگام خوابگاهم شهری بودم که دوتا خالم اونجا بودن
یکی بهم زنگ نزد یکی ها.
یکی نگفت فلانی تو شهر غریب چیزی عازم نداری
حالام مامانم میگه تو الان دستت تو جیبته یه شب خاله هات رو دعوت کن.
خیلی با خاله هام خوبم ها ولی دعوتی هم نه.
من دل گرفتم از اون زمان
خاله گری ندبذی ازشون ولشون کن
بیع والا چ توقع ها دارن
حالا میشینه پیش خاله هام من این قدر حقوق دارم
فلان کار میخوام بکنه
تو بورس سرمایه گزاری میکنه
زبونم رو مار نیش بزنه که به مامانم میگم
بگو دعوتی نه ولی بیلاخ دارم بدم بهشون
مامانا تا نفس آخرشون تعصب دارن رو خانوادشون
بگو وقت مهمونی دادن ندارم سرم شلوغه
یه بار رک همینو بگو
خوب میکنی
به مادرت هم بگو
بگو مگه اونا خالم بودن یک کدوم گفتن زنده ام مرده ام چیری میخوام نمیخوام
الانم من همون آدمم فرقی نکرده
فقط جامون عوض شده
چیزی ک عوض داره گله نداره
