خوابگاه که بودم خیلی خیلی قدیمی بود. بعد اتاق ما طبقه ۴ بود کتابخونه زیر زمین. همش تو راه اتاق تا کتابخونه بودم زانوم به تق تق افتاده بود. بعد کتابخونه پر سوسک بود. من بعضی شبا که تا دیر وقت درس میخوندم تو کتابخونه میخوابیدم که هم اتاقیام رو بیدار نکنم همش استرس اینو داشتم سوسک بیاد از روم رد شه.
بعد یه وسواسی داشتم که فقط از دستشویی طبقه خودمون میتونستم استفاده کنم انگار دستشویی خصوصی بود😂 هلک و هلک از زیرزمین پا میشدم میرفتم طبقه ۴ دستشویی برمیگشتم.
هووف چقدر دل تنگم برای اون موقع
ادمیزاده دیگه
چی خوندی چکاره شدی
میفهمم چی میگی منم به در و دیوارا دل می‌بندم عادت میکنم بهشون
چقدر زندگی خوابگاهی با تمام سختی هاش قشنگ بود...
منم طبقه چهار بودم..
هر روز صبح چهار طبقه میرفتم پایین صبحونه میخوردم برمیگشتم بالا
بعد حموم زیر زمین بودحوله و لباس و.. بر می‌داشتم پنج طبقه میرفتم پایین حموم بعد برمیگشتم بالا حاضر میشدم دوباره میرفتم پایین میرفتم دانشگاه...
این فقط مال صبح بود..
بعدم همینطور فکر کنم روزی بیست سی باری میرفتم میومدم...
چقدر انرزی داشتم..
ما خیلی وقتا از خستگی روحی رنج میبریم٬ خستگی روحی نیروی محرکه ای که مثل بنزین سوپر بهت انرژی بی حد ومرز میده رو ازت میگیره
ذهن که خسته باشه عضله برای فعالیت بهت یاری نمیده
ذهن که خسته باشه منفعل میشی
بیشترمون ذهنای خسته داریم٬ افسردگی ضعیفی که دل زنده بودنو ازمون میگیره و کم کم دیگه حوصله ی هیچی نداریم.
باید بگردی
ببینی قبلا چیا برات نماد خوشحالی بود باید پیداشون کنی.
هیچکس بهتر از خودت٬ خودتو نمیشناسه.
اونی که میتونه بهت کمک کنه تا به خود قبلت برگردی خودتی
چون تویی که اون روزارو زندگی کردی٬ پس دوباره میتونی اون حس وحال رو برای خودت زنده کنی و زندگیش کنی.
هممون دلتنگ روزایی که پر از شور وشوق زندگی وتلاش بودیم٬ میشیم
من بشدت دلم برای روزایی که کلاسمون تو ساختمون آزمایشگاه بود و از ساختمون دانشکده تا ساختمون آزمایشگاه بین درختچه های پر از گل و درختای پرازشکوفه جزوه بدست قدم میزدم و دور خودم میچرخیدم از ذوق٬ تنگ میشه.
الان اون حس وحال رو یک جور دیگه برای خودم زنده میکنم٬ نباید بذاری چیزایی که یروز نماد خوشحالی و سرزندگی بودن برات تو وجودت خاموش بشن
اینطوری ذوقت کور میشه.
تو هنوز همون آدم قبلی٬ چه بسا قوی تر و محکم تر
یروزی ازهمین روزا بلند میشی و قدرتمندتر از گذشته برای رسیدن به هدفت قدم برمیداری.
با یاداوری خاطرات خوش انرژی بگیر و روحیت رو بساز❤️
دلت برای خوابگاه تنگ نشده دلت برای خود قبلیت تنگ شده
ورزش کن اهوانه جانم
چنان حس جوونی و سرزندگی میکنی ک خودت با خودت عشق کنی
من ورزش هفته ای دوبار روتین زندگیمه
حتی الان ک سفرم میرم میدوم
سنمم از شما بیشتره
😁
