کسی اینجا هست مشکلات روحی و روانیش درمان شده باشه

یمدت زمان میبره، من دوسالی هست دارم روی خودم کار میکنم

باید صبور و امیدوار باشی.

شاید اول فکر کنی که تغییر افکار یعنی اینکه هرروز صبح پر از حس خوب و با کلی افکار مثبت از خواب بیدار شی و فکر منفی حتی به ذهنت خطور هم نکنه! اما اصلاا این طور نیست

اتفاقا از همین چیزای ساده شروع میشه

از چیزایی مثل تغییر کلمات و نحوه صحبت با خودت

چون اینا روی ناخوداگاه در بلندمدت اثر میذاره و ناخوداگاه خیلی خیلی قدرتمندتر از خوداگاهه

عزیزم سوالی داشتی بپرس

اگر تجربه ای داشتم کمکت میکنم.

این رو هم بدون حتی داروهم تا وقتی افکارتو تغییر ندی و خودت برای حال خوب خودت روی خودت کار نکنی به تنها کافی نیستش.

کتاب نیمه تاریک وجود، کمک میکنه سکانس خودتون را در گذشته کشف کنین...دلیلش را یکی دیگه از بیرون نمیتونه بهتون بگه

منم کنکور دارم و رفلاکس گرفتم و بالا میارم و سردرد و...

و توی تمرکز هم مشکلات زیادی دارم

اما خب

چاره چیه؟

ما باید ادامه بدیم

و تمام تلاشمون رو برای بهتر شدنمون بکنیم

حتی اگه ۱۰درصد هم بهتر بشی

میتونه تاثیر فوق العاده ای داشته باشه💖 خودتو نباز اصلا اصلا.

منم از ۱۹ سالگیم افسردگیم شروع شد ولی از بچگی وسواس فکری شدید داشتم 

محیط زندگیم پر تشنج بود که باعث بدتر شدن اوضاعم شد .

ولی الان توی سن ۳۱ سالگی  حس میکنم خیلی خوب شدم . 

دیگه زیاد توی فکر نمیرم .

البته دلیلش این که مدتیه عمیقا به زندگیم فکر میکنم و فهمیدم تمام این سال ها این فکرایی که توی سرم بود پوچ و بی ارزش و غیر واقعی بود . فقط عمرم رو تلف کردن

همین باعث شد به خودم بیام و دیگه فکر و خیال نکنم . ولی بعضی وقتا به حالت قبلم برمیگردم  اما در کل کنترلم روی زندگیم و بدنم و افکارم بیشتر شده

کلا الان مدتیه سعی میکنم اهمیتی به افکار وسواسیم نده 

شاید گذر زمان برای تو هم همینجور  کمک کننده باشه که درمان بشی کم کم 

اما در کل سعی کن ذهن آگاهی کنی . یعنی در لحظه باش و اجازه نده افکارت کنترل بدنت رو به دست بگیرن 

سخته میدونم ... اما ناامید نشو

طبیعیه که گاهی اوقات ادم حس کنه دیگه نمیتونه

اما این حس به علت فشارهای روحی روانی به وجود میاد و نباید بهش پر و بال بدی و به جاش باید سعی کنی حالتو بهتر کنی تا فشار روت کمتر بشه