کودک سه و نیم ساله کم‌کم وارد دنیای خیال‌پردازی میشه و تو این سن ممکنه مامان و بابا رو تو ذهنش تبدیل به دوست خیالی کنه و باهاشون بازی کنه؛ براشون غذا بپزه، دست و صورتشونو بشوره و نوازششون کنه. حالا فرض کن مامان یا بابا همون موقع حواسش به بچه نیست یا محل رو ترک میکنه، همون لحظه بچه گریه میکنه و می‌گه: «مامان کجا رفتی؟ داشتم باهات بازی می‌کردم، برات غذا درست می‌کردم، چرا رفتی؟ بازی منو خراب کردی!» این یعنی بچه تو خیال خودش تو رو آورده وسط بازیش و دلش می‌خواسته همون‌جا باهاش باشی و همراهیش کنی....
بچه‌ی شما چقدر توی این سن خیال‌پردازی میکنه؟...