میدونم برات سخته ولی تا وقتی که قابل کنترله٬ ازش بگذر.
مطمئنا همسرت انقدر عاقل هست که نذاره این کشمکشا بیخ پیداکنه.
یه دوره ای تو زندگی تنش بالائه باید صبرکنی تا به وقتش٬ چون اگه با شناختی که ازهمسرت داری میدونی مطرح کردن این مسائل بحثو متشنج میکنه پس فایده ای هم نداره و اثر بخش نیست.
فقط کدورتا بینتون زیاد میشه٬ همین عکس العملای ضعیفی که پالس دلخوری داشته باشه کافیه.
اگه قبلا شرایط یک واحد پرتنش بود الان دو واحده
علاوه بر تحصیل همسرت شرایط پدرش هم اضافه شده٬ فعلا فقط باید برای رسیدن به یه پایداری نسبی تلاش کنی و اجازه ندی این ناهمواریا به زندگیت آسیب بزنن
میدونم با درایتی و مدیریت میکنی.
ازطرفی سلامتی خودت مهم ترینه٬ بیشتر استراحت کن.
درکنار سلامت جسم به سلامتی روحت اهمیت بده بیشتر دردا درد روحه که اسیباش توی جسم نمایان میشه.
هرروشی که برای آروم کردن خودت تاالان یادگرفتی استفاده کن تا حرص و غصه وعصبانیت و ناراحتی و همه ی حسای منفی رو دور بریزی و خودتو پر از انرژی مثبت کنی.
و اینکه٬ خدا پر از نور و امیده هیچوقت بنده هاشو به حال خودشون رها نمیکنه٬ بهش اعتمادکن.