به همه اونایی که با زبان روزه دارن کار میکنن
افطار به جای اینکه کنار خانواده هاشون باشن
با همکاراشون هستن
دم همتون گرم
خدا قوت
ما تا کارگاه طراحی و دوخت از اول اسفند سرمون شلوغ شد و این هفته حتی یک ساعت هم فرصت دیدن خانواده رو نداشتیم
۲۴ساعت شبانه روز شیفتی کار میکنیم تا مشتری راضی باشه
شبی بود که بچه ها اصلا نخوابیدن
زبان روزه
و مریضی و آنفولانزا که یقه همه بچه های کارگاه رو گرفته بود
۳۰ساعت مداوم و بی وقفه کار کردن و رکورد زدن
درسته که هممون مریض شدیم
خسته شدیم
روزه بودیم باید صبر میکردیم تا افطار رو با نون پنیر و گاهی هم غذای پختنی سر میکردیم
ولی ته تهش وقتی مشتری میگفت راضیم و نون تون حلالتون
بچه ها با انرژی بیشتری کار میکردن
خدا قوت به همه اونایی که صدشونو گذاشتن
مثل من مریض شدنو هنوز خوب نشدن🥲