اول از همه میخوام فاز نصیحت بردارم
اولا که هیچ دختر و هیچ پسری ارزش اینو نداره که بخوای بخاطرش زندگیت و نابود کنی . این یک
دوم اینکه حق کاملا با پدر شما بوده ، شما هنوز بچه ای خامی به قول گفتنی عشق کورت کرده نمیتونی تصمیم درستی بگیری و باااااااید ب حرف پدرت گوش میکردی
سوما من نمیفهمم این کارا چیه؟ مشروب؟قلیون؟مواد؟
وقتی میگم پسرا تا قبل ۲۵ سالگی حتی نباید به عشق و عاشقی فکر کنن بخاطر همینه
اون دختر الان عین خیالش نیس و بهترین زندگی رو دارع . این وسط تنها کسی که نابود شد شخص جنابعالی بودی
و مورد بعدی اینکه اون دختر حتی به شما هیچ علاقه ای هم نداشته . دقیقا مورد شما مثل دایی من شد که بعد ۱۰ سال دختره رو بهش ندادن . خانواده ی اون دختر هم کلی سنگ جلو پای داییم انداختن . ولی دایی من مثل شما رفتار نکرد . اون درسش و خوند و الان کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرفته
شغلش و داره تحصیلاتش رو داره سالم سالمم هست فقط میگه من نمیخوام تا آخر عمرم ازدواج کنم ما ام قبول کردیم
و در آخر برادر من از یه خواهر کوچیک تر این نصیحت و گوش کن هیچ وقت دیگه سمت سیگار و کوفت و زهر مار نرو