مثلا یه آدمی که ۸۰ سالشه میگه هنوز به زندگی امیدوارم ولی یه جوون ۲۰ ساله افسردست و دلش میخواد بمیره.چرا دنیا اینجوری شده؟
چون اون ادم پیر دیگه هیج دغدغه ای نداره..
ولی اون جوونه بدبخت چی
برام دعا میکنی اون چیزی که میخوام بشه امشب؟
چون قديما اوضاع خيلى بهتر از الان بود . نميدونى يعنى واقعا
چون پیر تر ها جوونی خوبی داشتن و لذتشو بردن.
خداروشکر.
ولی جوونای امروز چی؟ هیچی نفهمیدن و پیر شدن
چون انتظارات و توقعات نابه جا دارن بخاطر اونه. قدیما نداشتن
خدایی فرق شرایط اقتصادی که اونا تو‌جوونی داشتن با مایی که الان داریم مقایسه کن
به نظرم برای اینه که زیاده خواه نیستن قدر زندگی و لحظه هارو میدونن ولی الان ادما همش تحت تاثیر فضای مجازین
اینکه ادم پرتوقع باشه یا هدفای بزرگی داشته باشه خیلی خوبه ولی اینکه بخواد همش با افسوس به جایی برسه،عمق فاجعه ست
چون قدیم همه چیز بهتر بود حداقلش جوونا راحت تشکیل زندگی میدادن، الان با ده برابر پول خونه ای که پدر بزرگامون یه زمان گرفتن فقط میتونن یه مترشو بخرن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز