من الان دوماهه تقریبا با یه اقایی دوست شدم 32 سالشه خیلی مرد محترمیه بارها باهم وقت گذروندیم اما بهم گفت تو اگ راضی نباشی من بت دست نمیزنم. بعضی وقتا یه موقعیتی پیش میومده که میتونسته هرکار میخاد بکنه اما هیچوقت کاری انجام نداد ک من بعدش ناراحت بشم. فقط اوایل ازم پرسید خب تو برنامت برا اینده چیه و میخاست ببینه اصن ب ازدواج فکر میکنم یا نه ک گفتم اگ ادم خوبی باشه چرا ک نه. بعد ازون ولی هیچوقت دیگ چیزی نگفت یه جورایی روانشناسه شاید میخاد بیشتر باهام اشنا بشه ولی اینکه اصلا حرفی ازش نمیزنه ناراحتم میکنه ی بارم گفت برا دوستیمون وقت تعیین نکن. 23 سالمه طبق فرهنگمون همین الانشم خیلی موندم. دوست ندارم وابسته بشم و بعدش تموم بشه. به درسم خیلی اهمیت میده دوست داره راجب مسائلم باهاش حرف بزنم. چند روز پیش خودش شروع کرد ب حرف زدن و حتی از اعتیاد برادرشم حرف زد. چند بارم الکی قهر کردم خیلی اصرار کرد بمونم باهاش. بنظرتون بهش امید داشته باشم؟
اینکه یکی از دو طرف روانشناس باشه خیلی خفنه بنظرم توی یه رابطه
بنظرم ازش بپرس واسه آینده چه هدفی داری بعد کلا ببین این پسر از لحاظ مالی و افکاری کلا اوکی هست واسه ازدواج یا نه
با محبت و عشق زیاد وابسته اش کن خیلیییی بهش محبت کن دلبسته ات شد ولش کن میاد التماست میکنه واسه ازدواج ببرش تو اوج یهو ولش کن
عزیزم ۶ ماه واسه آشنایی کافیه قشن‌گ بشناسش بعد ۶ ماه ازش برنامه ی ازدواج و خونه و آینده کاریشو دقیق بپرس اگه جدی نبود کات کن
با توجه به ویژگی که خودت داری میگی درسته میگن ۶ماه واسه آشنایی لازمه ولی آشنایی که دو طرف واقعا بع قصد ازدواج برن نه اینکه مطمعن نباشی بعد طرف ۳۲سالشع بعید میدونم با عشق و محبت وابسته بشع بهتره بالغانه فکر کنی خودت میفهمی اکه تا این سن واقعا از نظر مالی اوکی نیست که کلا فکر ازدواح نباش ولی درباره قصدش هم به صورت صریح بهش بگو دوست داری با کسی وارد رابطه بشی که میدونی باهاش هم هدفی و شاید بشه آینده ای داشت