زن شهادت بده و شوهرش بیافته زندان

زن فرق داره من خودم الویت اول شوهرمم با همه سختی هاشم میسازم نداری هاش ساختم تا الان زایمان و بچه داری 

خودمم خواهرشوهرم بارها تو جمعی که داداشم بوده گفتم الویت اول هر مردی باید زنش باشه یه دختر با هزار امید وآرزو میاد تو زندگی دخترا احساسی ترن و حسی که نسبت به پدر و مادرشون دارن خیلی بیشتره 

ولی پسرا کلا تو همون مجردی هم خیلی دربند این موضوع نیستن من خودم در هفته دوبار باید برم خونه مادرم حتی شده در حد سر زدن وانجام دادن کاراشون 

ولی شوهرم یک ماهم بشه من یادش نندازم اصلا یادش نمیفته خودم بزور میبرم خونه مادرش 

هیچ فرقی ندارن باهم همونقدر که مرد باید پشت زنش باشه زنم باید پشت شوهرش باشه

مردایی رو دیدم که عاشق پدر مادرشون هستن ودخترایی که سرد هستن پس هیچ تفاوتی وجود نداره

ببخشید این حرفو میزنم ولی بنظرم این حرفارو زنایی ساختن که حاضر نیستن لحظه ای از خانوادشون جدا بشن وهمه جا پشت خانوادشونن ولی دوست ندارن همسرشون به خانوادش محبت کنه به عبارتی دلشون میخواد شوهرشون رو از خانوادش جدا کنن 

وگرنه ازدواج یعنی تعهد برای دونفر نه اینکه یه طرف بچسبه به خانوادش ولی اون یکی رو بخواد از خانوادش جدا کنه

بعد اگه قبول دارین زنا احساسی هستن اینم باید قبول داشته باشید مادرم یه زنه واحساسی پس چرا بعضی زنا تلاش میکنن شوهرشون رو از مادرش دور کنن اون مادرم یه زنه وبا امیدی بچشو بزرگ کرده چطور پدر مادره دختره براش عزیزن ودختر حاضر نیست دل بکنه ازشون ولی حاضره یه مادرو از پسرش جدا کنه

متاسفانه بعضی زنا همه چیزو برای خودشون میخوان

ببخشید زیاد حرف زدم ولی باید این حرفارو میگفتم

نه انفاقا من به خانواده همسرمم محبت زیاد داریم و هر کاری داشته باشند خودم تشویق میکنم همسرمو ولی همسرم تا من نگم کاری نمیکنه خودش میگه از خانواده ام خیلی ضربه خوردم 

ولی همسرم همیشه بهم گفته وقتی میبینم انقدر نسبت به خانوادت حساسی خوشحال میشم انقدر قدرشناس خانواده ات هستی. تا حالا هیچ شکایتی نکرده وتو این ده سال همیشه احترام خانواده هامونو نگه داشتیم  

مگه اون داستان مرده که بعد سه تا پسر خدا بهش یه دختر میده کلی خوشحال میشم میگه این کسی که در خونش همیشه برام باره اگه نخوندی بخون قشنگه و به نظرم واقعیت 

پنج سال هم با مادرشوهرم  هم تو یه ساختمون نشستیم بدون کوچک ترین اختلاف

ولی خوب من تو یه خانواده 4 نفره بزرگ شدم شوهرم یه خانواده 13 نفره و همیشه یکی از بچه ها پیش مادرشون هستن برای همون شوهرم بیشتر درگیر کارای خودشه منم راستش تو روابطش با خانوادش دخالت نمیکنم 

مشکلی نداره عزیزم خوشحال میشم از هم صحبتیت بالاخره دوتا آدم ودو دیدگاه مختلفه من خودم بیش از حد احساسی  ام 

نمیتونم با آدمی که به پدرم بی حرمتی کنه ادامه زندگی بدم این نظر منه وهمون اول به شوهرم گفتم ولی همسرم گفت اگه مادر یا خواهرم کسی بهت چیزی گفت خودت جواب بده نذار تو دلت بمونه من پشتتم 

من با همه اختلاف نظری که با مادرشوهرم دارم تا حالا بهش بی احترامی نکردم و ترجیحم رابطه محترمانه بوده ولی صمیمی نه .

با همسرمم کاری ندارم واقعا من خودم همسرمو تشویق میکنم بره به مادرش سر بزنه ولی مادرش کلا بی احساسه مثلا اگر همسرم ساالی یبارم بهش سر نزنه یه زنگ نمیزنه ببینه زنده اس یا نه . ولی من خودم چند روز یبار برای سر زدن وتماس گرفتن یادوآوری میکنم

همسرم تومحردی هر چی پس انداز داشته همه رو به بهونه گرفتن جهیزیه برای خواهراش ازش گرفته در واقع همسرم که یه شغل خوب ودرامد خوب داشت بدون حتی یه موتور سیکلت اومد خواستگاری منم فقط برای اخلاق و کاری بودنش قبول کردم 

که خداروشکر خوب پیشرفت کردیم 

موفق باشید 

شوهر شما اینطوریه ولی هستن مردایی که جونشون رو برای مادرشون میدن

بنظرم تو زندگی باید تعادل باشه نه خانواده فدای زندگی زناشویی بشه نه زندگی زناشویی فدای خانواده واینو هم مردا وهم زنا باید رعایت کنن

آره موافقم کاملا باهات بستگی به خانواده و محیط وهمسر باشه 

واینکه رفتار مادر اون خانواده با بچه هاش 

آدما معمولا جایی کشیده میشن که محبت ببینن