با حرفات موافقم ، منم خیلی درد دارم
و فکر میکنم منو تو با این اوصاف وابسته ام بار اومدیم
لعنت به این دنیا و حیف این احساسات
خیلی وقتا به خدا میگم واقعا چرا چرا زنده ام و چرا اینجوری .....
همین الان انقدر روم فشار بود میخواستم همچین تاپیکی بزنم که این تاپیک رو دیدم 💔
منم ۱۸ سالمه و روانی شدم دیگه از زندگی که با مامان سمیم دارم....
واقعا چقدر حرف دل منو زدی🙂💔
اگر شرایط روحی مناسبی نداری درمان کن تراپی بهت کمک می‌کنه اگر هزینه شو نداری کتاب از حال بد به حال خوب رو بخون تمرین هاشو با دقت زیااااااد انجام بده
برای فرزند پروری هم آموزش ببین ، پرخاش می‌کنی بهش چون نمیدونی رفتار درست چیه اگر ذهن جایگزین رفتاری داشته باشه وقتی توی موقعیت چالش زا قرار بگیره به جای اینکه بره روی تنظیمات کارخونه میاد روی تنظیمات فکری جدیدی که از قبل بهش فکر کردی و با تمرین رفتار درست جایگزین میشه
ارتباط با کودک دور بر گردون داره میتونی جبران کنی و نذاری همه کودکیش رو همینطوری بگذرونه و خودت هم با عذاب وجدان بگذرونی برسه به سن نوجوانی همین رفتارهایی که باهاش داری رو بهت برمیگردونه از الان جلوشو بگیر نذار به اونجا برسه
بد همه هم فقط ب بعد مالیه بچه دارشدن فکر میکنن والا بچه تا ۷سال ک تربیتش و روحیاتش شکل میگیره نیاری ب پول انچنانی نداره حسرتم نمیکشن
