وضع مالی خودتون عالی و وضع مالی پسری بد باشه

نه چون وقتی همیشه تو رفاه بودی به مشکل بر میخوری 

هر چیزی میخوای اون نداره یک مدت هم عشقولانه گذشت می‌کنی دیگه کم میاری میشه جر و بحث 

همه چی پول نیس یه مقداریش پوله که قابل حل شدنه اگه مثلا باهم کار کنن 

از نظر من اگه پسره ذاتش خوب باشه کلا اخلاقش رفتارش درست باشه قبول میکنم 

اوایل ماهم اینجوری بودیم

ملاکم درستی بود که خداروشکر

الان درامدش مثل بابامه

بستگی به شخصیت طرف و خانوادش داره . وضع مالی و مثلا منطقه زندگی ما با خانواده شوهرم متفاوت بود . من میگفتم اخلاق و اینا مهمه. بعد ازدواجم اصن توقعی نداشتم هرکاری کردیم هر پیشرفتی کردیم 2تایی بود شرایط و منطقه زندگیمم از زمانی که خونه بابام بودم خیلی اومد پایین بعد ازدواج . با این حال مادر شوهرم خیلی میزد توی سرم میخواست بگه تو هیچی نیستی یا مثلا خبری نیست و همینم از سرت زیادیه . در حالیکه من اصن هیچ وقت نمیگفتم باید در حد شانم باشه . بعد دیدم اشتباه کردم انگار همه شعور ندارن که خودتو نگیری و خودتو باید دست بالا بگیری

پس قبول میکردم

خب پس ازش بخواه که جنم کاری داشته باشه زیاده خواه باشه نگو باشه نداری من دارم خودم من نمی‌خوام چیزی 

بگو می‌خوام باید داشته باشی 

فعلا داغی حالیت نیست فردا روز حالیت میشه چه کردی با خودت و زندگیت یک شوهر تن پرور ساختی 

که اینقدر ازش چیزی نخواستی که اگر یکی یک جوراب بخر 

یک دعوا و ناراحتی بزرگی درست میشه 

حقیقت نه من یکی از دلایلی که همسرم خوشم اومد اینکه بدون پشتوانه خانواده اش یا اینکه صفر تا صد همه چی پای خودش ولی خب وضع اش رو به بالا حساب میشه