باز خوبه دکتری لااقل
ما چی بگیم پس😕
چطور شما با این درک و آگاهی اجازه می دین زندگیتون این طور پیش بره؟!!! اگه حالتون پیش همسرتون خوب نیست، محبت دریافت نمی کنین، روحتون به آرامش نمی رسه و... تا کی می خواین توی این وضعیت بمونین؟ روحتون فرسوده میشه؛ می میره... شما مسئولین در قبال خودتون... تغییر شرایط همیشه سخته؛ اگه همسرتون قراره اینجور بمونن، تصمیم جدی تری برای زندگیتون بگیرین؛ تا کی می خواین حسرت بخورین و توی آرزوی خیلی چیزا بمونین؟!!!!
من از اولین باری ک نسبت ب همسرم احساس عشق علاقه و هیجان داشتم ده سال میگذره اولین تجربه یک دختر بچه ۱۹ساله انگار ک وابستگی تو تن من ریشه دوونده انگار ترس از زندگی با نبودنش مجبورم میکنه هیچ وقت جسارت حذف کردنشو نداشتم جسارت تموم کردن رابطه ای ک ده سال براب ترمیمش دوییدم برای هر قهری پیش قدم اشتی شدم تمام بار روانی اشو ی تنه ب دوش کشیدم.خیلی سخته خیلی سخته گذاشتن از همه چی.با اینکه میدونی همه چی ی طرفس
از صحبت ها و پستاتون مشخصه که شما ذهنتون خیلی روشن تر و آگاه تر از اونی هست که ما بخوایم چیزی بگیم؛ اما نپذیرین که تا آخر عمر بخواین توی این رنج بمونین؛ یه جایی کم میارین و زخمای روحتون و نداشتن ها و نبودن ها تبدیل میشه به بیماری روحی...خیلی تلاش کنین برای ترمیم رابطه تون اما اگه جواب نداد، حتماً حتی اگه شده از مشاور کمک بگیرین برای این که جور دیگه ای تصمیم بگیرین. بودن توی این زندگی، برای شما شده مثل اعتیادی که کشنده س اما ترک اون هم کار سختیه؛ پایان تلخ، بهتر از تلخی بی پایان است...❤️💫
عزیزم شغلت چیه پزشکی؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز