وقتی نوجوون بودم پدرم خیلی زجرم میداد هر شب کتکم میزدو منو از خونش پرت میکرد بیرون ابرومو میبرد داد میزد میگفت تو هرزه ای مادرم بهم میگفت تو شبا دیر میای خونه پیش پسرایی ولی من سر کار بودم تا هشت شب
یادمه ی بار با خواهرم دعوام شده بود مادرم با کمربند منو میزد ک چرا ب خواهرم تو گفتم بابام اومد وسیله هامو پرت کرد بیرون گفت تو دختر من نیستی الان دست نگاه کن من شدن الان نوبت منه ک بزارمشون خونه سالمندان داغ دلم اروم نمیشه یادم نمیره چ روزایی و برام زهر مار کردن
عزیزم😔
نمیدونم چی بگم حق داری
ولی کاش میتونستی یکم بیشتر راجبش فکر کنی
درسته اونا بهت بد کردن قبول دارم برات سخته
ولی حداقل تو پیش خودت شرمنده نمیشی بگی کاش خودم مراقبت میکردم ازشون
بازم در کل حق باتوعه🍃
به هرحال یه روزم بچه خودت این کارو باهات میکنه ناراحت نشو
عزیزم چندسالته؟
اگر میتونی ببخششون
بذارشون سالمندان، اگه ارومت میکنه اینکار انجام بده، پوشکی و سرجا افتاده هستن؟
شما ظاهرا تصمیمتو گرفتی.. اما بازم فکر کن شاید بتونی انجام ندی اینکارو
تک فرزندی؟
مسوولیتشون با توئه فقط؟ خواهر برادرای دیگه چی؟
ولی می تونی با گذشت ازشون قلبتو نورانی کنی 😔
اگه مراقبشون باشی زندگیت در آینده هزار برابر بهتر از این که هست میشه
منم از پدرم متنفرم
اصلا برام مهم نیست وجود داره یا نه
منم گاهی به انتقام فکر میکنم
چی بگم!
فکرکنم خونه سالمندانم بایدهرماه پول بریزی یاملک املاکی بزنی بنامشون
منم کم کتک نخوردم ازمادرم
ولی این حجم از کینه طبیعی نیس
