عزیزم براشون وقت بزارین، بیشتر از اونچه ک در توانتون هست باید باهاش بازی کنین، یا شما یا همسرتون، این باید بین شما دو نفر تقسیم بشه خب اگه شما ب تنهایی یکسره بخواین هم با بچه بازی کنید هم ب کار خونه برسید معلومه ک ن جونی میمونه ن اعصابی
اگر هم ک شرایطشو دارید یه بچه دیگه بیارید احتمال ارومتر شدن فرزندتون هست
اتفاقا دختر منم لباساشو در میاره پرت میکنه منم به شوخی میگم این لباسا زیر پا مونده حتما آشغال با خنده برمیدارم میگم بزار بندازم بیرون زود از دستم میگیره میزاره اتاقش چند روز ر میون اتاقشون خودن تمیز میکنم بنظرم آدم شلخته باشه بهتره تا عصبی
دوم عزیزم چرا حوصله بازی ندارز زندگی همین لحظه های شیرینه که باهم بخندیم. خوش باشیم اون بچه کنار شما خوشحال نباشه کجا باشه
سوم یکبار فکر کن اگه مردی در آینده باهاش ازدواج کنه که مثل شما کتکش بزنه میتونی تحمل کنی از الان واسه بچت سرنوشت تلخ ننویس
عصبانی میشم میگم بزار به بابا زنگ بزنم بگم اذیتم میکنی سریع حرفمو گوش میده
آخه باباش گفته اگه حرفتو گوش نکرد زنگ بزن دیگه واسه مدرسه اش خوراکی نمیگیرم
اتفاقا منم خیلی ایده آلیستم آخه بهمن ماهی هستم
ولی هر خرابکاری میکنه تو دلم میگم باشه بچه است خودمو آروم میکنم یاد بچگی های خودم میوفتم بهش حق میدن دختر من خیلی شلوغه تو فامیل معروفه خدااااا میدونه آلات که ۸ سالشه بازم من باید بهش بگم چیزی میخوری دستمال بنداز زیرش خونه کثیف نشه
الانم دو هفته ای هست دوست جون جونیش باهاش قهره.سه سال دائم با هم هم خوب بودن و ارتباط داشتن.خودشم نمیدونه برای چی باهاش حرف نمیزنه میگه نکاهم هم نمیکنه.گفتم به رابطه شوند کار نداشته باشم.ولی اون خیلی غرور داره.نادرشم مغروه.دسگه باید با مادرش حرف بزنم .آشتی بدیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
4 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز