یعنی هر چیزی اتفاق میوفته به خونوادش میگه..
دهن لقه...از طرفی اصلا حریم نگه نمیداره
تو کوچه باشه تونه مادرش باشه از چیزی دلخور بشه خیلی راحت آدمو دعوا میکنه ..من باشم یا بچه باشه فرقی نمیکنه همون لحظه عصبی میشه...
من میدونم شوهرم آدم بی نهایت عصبی هست...سر ثانیه دعوا میکنه...خیلی وقتا کوتاه میام چون لحظه ای هست و بعد چند لحظه یادمون میره.
اما وقتی این اتفاق پیش خونوادش اتفاق میوفته واقعا نمیتونم فراموش کنم.
مثلا امروز رفتیم خونه مادرش بجه ها باهم لج کردن یهو قاطی بلند شید بریم بچه رو دعوا کرد بچه هم ازش می‌ترسید من خواستم بچه رو بغل کنم بیایم خونه با زور میخواست بجه رو بگیره...خوب بجه واقعا ترسیده بود ..خلاصه من بجه رو ندادم و اومدم خونه...آخه خونه مردم جای تربیت بجه هست ؟هزار بار بهش گفتم بیا خونه بجتو تربیت کن ..
