خواهرم تو سن ۱۷ سالگی بچه اش به دنیا اومده الان بچه اش ۴ سالشه میگه اصلا حس مادری ندارم به بچه حس میکنه خیلی ناکافی و لیاقت مادر بودن رو نداره اعصابش خیلی ضعیفه رفتار خوبی با بچه اش نداره دست خودشم نیست خیلی زود پشیمون میشه و گریه میکنه که رفتارش با بچه اش بد بوده ولی هر چی تلاش میکنه به بچه اش نزدیک تر بشه با وجود شیطونی های بچه بازم همون روند قبلی رو پیش میگیره ، بهم گفت حس میکنم بچه ام خیلی قراره عقده ای بشه از دست این پدر و مادر ، نمیدونم چیکار کنم چی بهش بگم فقط میگه مثل بقیه مادرا حس مادرانه ندارم ، همیشه وقتی محبت بین بقیه ی مادرا و بچه هاشون رو میبینه حسرت میخوره چیکار کنه رابطه اش با بچه اش خوب باشه
مشاوره همین فردا بره تا بیشتر اپن بچه دیوونه نشده
خودش بچه است هنوز🤕
اگ شرایطش رو دارید در هفته یکی دو روز بچه اش رو نگه دارید برای خودش زمان داشته باشه
نمیدونم. دیدم کسایی که تو سن پایین بچه دار شدن اینطورین. الکی میگن سن بره بالا آدم اعصابش ضعیف میشه. خواهر بزرگه منم اینطور بود و الان که بچه ش ۲۵ سالشه میگه خودم تو بچگی بچه اوردم نه اون بچگی کرد نه من چیزی فهمیدم. بعدشم دیگه اعصابی برای بچه نداشت چون اون زمانیکه تکلیفش با خودش و زندگیش مشخص نبود بچه اورد.
آخه بیشتر تقصیر شوهرش بود خواهرم دقیقا طبق ما عادت ما بچه اش رو آزاد گذشته بود ولی شوهرش خیلی به بچه سخت گیری میکرد خواهرمم رو مثل خودش کرد ، دلم میخواد یه کتاب بهش معرفی کنم شاید به خودش بیاد ولی نمیدونم چی
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز