یه روانشناس هست میشه بیاد

😁😁

اینا همش بازی های ذهنه.

حقیقت اینه ک هوش انسان خیییلی بیشتر از اونه ک بتونه واقعا مظلوم باشه😉😅

تو فقط با مظلوم نمایی میخوای از قدرت و منطقی ک داری فرار کنی و با قدرتهای خودت مواجه نشی، چون پیش از این هروقت ک از خودت در برابر رفتار بد دیگران دفاع میکردی ، خانوادت احتمالا سرکوبت میکردن یا بابت این کار بهت حس گناه میدادن و جوری رفتار میکردن ک تو فک کنی کارت بده ک از خودت  و حقوقت و حریمت مراقبت و دفاع و حمایت کنی...

هنوزم میخوای برای اونا بچه خوب باشی، تا اونا تاییدت کنن.

کار خوبی میکنی چون واقعا اگ میفهمیدنت اینو حس میکردی😅😉

دیگ هم تاپیک حس ششم نزن😂

چون تو در درون خودت همه چیزایی ک نیاز داری بدونی رو میدونی ، فقط شهامت پذیرفتنش رو نداری، و‌بعضی وقتا شهامت پذیرفتن حقایق رو نداری بخاطر اینکه باب میلت نیس و برات آزاردهنده است.

من خیلی خوب میفهممت چون منم در گذشته مثل تو بودم، خیلی احساسی و مظلوم نمایی میکردم ، چون دوس نداشتم باور کنم ک چ منطق و شخصیت قوی ای در درون منه , با مظلوم نماییم کاری میکردم ک ی سوسک در برابرم احساس شیر بودن کنه🤦🏻‍♀️😁 و هی بهم آسیب بزنه، در صورتی ک قدرت داشتم اون سوسک رو له کنم ولی از قدرتم استفاده نمیکردم چون فکر میکردم بده، و اگ مظلوم باشم و تو سری خور باشم و همه بهم آسیب بزنن بهتره و اینجوری دختر خوبی هستم و دوسم دارن.

من همین الانشم ک در اوج قدرت و اطمینان هستم ب کسی آسیب نمیزنم، فقط از قدرتم برای دفاع و مراقبت از خودم و حق و حقوقم و حریمم استفاده میکنم و فقط اجازه نمیدم کسی بهم آسیب بزنه و دست متجاوز رو قطع میکنم😈😉😁

خب هیچکس اینو نمیدونه،  اونی ک بهت جواب میده حتی از فردای خودشم باخبر نیس😂 بعد میخواد فردای تو رو بهت بگه😅

تو اضطراب داری، خیلی اضطراب داری از آینده و چیزی ک نمیتونی تصورش کنی، و با تمرکز کردن ب آینده ی نامعلوم داری از چیزایی ک الان تو زندگیت هست و نیاز ب توجه و ترمیم دارن شونه خالی میکنی تا بتونی همچنان ب بازیگوشی ادامه بدی، تو نمیخوای مسئولیت زندگیت و الانت رو بر عهده بگیری، از قبول مسئولیت فرار میکنی چون اعتماد ب نفس نداری و باور نداری ک میتونی مسئولیتت رو ب خوبی انجام بدی و از پسش بربیای و ترس از شکست و سرزنش و تحقیر و این چیزا داری، بخاطر همین مثل کودک بازیگوش هی خودتو در گیر سوالای پوچ و بیهوده و مبهم در مورد آینده میکنی تا الان از اون مسئولیت فرار کنی .

قدرتی داری ک سرکوب شده، و چون سرکوب شده باور داری ک بده، و نباید ازش استفاده کنی، چون در گذشته هرررر وقت از این قدرت استفاده میکردی خونوادت مجازاتت میکردن و بهت حس بد بودن و شرم میدادن ، بخاطر همین اون قدرت رفته در ته روانت ی جا نشسته و ته نشین شده و اجازه نداره بروز کنه ، چون قبلا از این کار منع شده، و حالا تو باید اون قدرت رو بپذیری و برای مراقبت از خودت و حقوقت ازش در جای مناسب و ب طور مناسب استفاده کنی.

اون حس بی رحم شدن فقط ی نوع خشمه، خشمی ک بابت بدرفتاری ها و ظلم های گذشته ک بهت شده حتی نتونستی ابرازش کنی ، اون فقط خشم سرکوب شده است ک بعدش سرد شده و ب شکل افسردگی درومده، هروقت اون حس خشم میاد باید آگاه باشی ک اون افسردگی دوباره داااااغ شده و ب شکل اولیه خودش یعنی خشم برگشته، و حالا با استفاده از جملات منطقی و همدلی با خودت میتونی اون خشم رو شوت کنی بیرون، مطمئن باش اگر خشم نابجا رو روی کسی ک آزارت نداده خالی کنی عذاب وجدان میاد سراغت و باز میری تو فاز مظلوم نمایی، تو باید ب خودت یاد بدی ک از قدرتت ب طور مناسب و در جای مناسب استفاده کنی،چون وقتی از قدرتت در جای مناسب و ب طور مناسب استفاده میکنی دیگ عذاب وجدان نداری😉

خلاصه ک باید خییییییییلی رو خودت کار کنی و خودت و حالتهای روانیت رو بشناسی و الکی خودت رو بین دو تا حالت فراز و فرود مثل الاکلنگ گیر نندازی😉

وقتی کودک از محیطی ک توشه احساس امنیت و شادی و حس خوب رو نمیگیره، کم کم میخواد نسبت ب این لحظه ی حال بی توجه باشه ک هی نفهمه چ شرایط بدی داره و این ی مکانیسم دفاعیه برای اینکه ذهن بتونه تو همون محیط دردناک احساس بقا و امنیت کنه، و بعدش از  ابزارهای مختلفی استفاده میکنه، مثلا خیالبافی و توجه مدااااااوم ب آینده و غرق شدن در خیالات آینده، یا توجه رو میبره ب گذشته و عمیییییقا تجارب گذشته رو هی زیر و رو میکنه، چرا؟؟؟ چون میخواد از لحظه ی حال ک الان توش هست و مطابق میلش نیس و تنش زاست فرار کنه و این واقعیت موجود رو نبینه، و ب این کار عادت میکنه، یهو میبینی ۱۰ سال از عمرت گذشته و تو اصن برای زندگیت قدم مهمی برنداشتی و کار مهمی نکردی و همیشه تو خیالات بوده ای...

خلاصه ک آگاهانه باید از این وضعیت خودتو بکشی بیرون، خودسناسی خیییلی میتونه کمکت کنه ک فریب ذهنت رو نخوری و تو لحظه کار درست و اقدام مناسب رو انجام بدی و از انجام کار درست فرار نکنی.

با خودت خیییلی مهربان و خوب و ملایم صحبت کن چون تو ب محبت و توجهذو همدلی با خودت نیاز داری تا اضطرابت فروکش کنه

حتی شنیدن  حرفایی ک بهت گفتم بهت حس اضطراب داد، حس فرار از حل مساله😉 ک تاپیک حس ششم زدی😉

ولی اینو بدون تا از روبه رو شدن با خودت فرار میکنی نمیتونی چیزی رو تغییر بدی، صرفا فقط اشتباهاتت رو هی تکرار میکنی بدون اینکه ازشون درس بگیری 

حتی خوندن همین جمله ها هم هی اضطرابت رو داره بیشتر میکنه😉

از اضطراب خودت آگاه باش و ب خودت دلداری بده ب خودت بگو آروم باش و قوی باش و چیزی نشده و ... 

تو قرار نیس یکباره با کلللللل مسائل روبه رو بشی، از این مساله احساس فشار نکن، ب خودت بگو هربار فقط بخش کوچیکی از مسائلم رو میبینم و برای همونا با قدرت منطق و فکرم راه حل درست پیدا میکنم و انجامش میدم، اینجوری اضطرابت خیلی کم میشه و قدرت عملت و شهامتت میره بالاتر...

موفق باشی عزیزم🫂🌺♥️