دخترم ۵ سالشه. تک فرزنده هیچ بچه دیگه ای تو دوتا خانواده ها نیستن. ازشون دوریم. گرچه تو یک شهریم فعلا اما قطع رابطه ایم.من خیلی خسته شدم. دخترم خیلی اجتماعیه. همش میره در خونه رو باز میکنه گریه میکنه یکی با من دوست شه. من بشدت عذاب وجدان دارم ک کاش میتونستم وقتی هنوز یکساله بود یک بچه دیگه میاوررم. اما شرایط زندگیمون افتضاح بود از نظر مالی و عاطفی با شوهرم خوب نبودیم. الانم ۳۶سالمه. درگیر دکترم بخاطر سرطان سینه. خوش خیمه البته شکر خدا. بچم خیلی اسباب بازی داره اما با خودش بازی نمیکنه. میخوام براش سگ یا گربه بخرم. من خودم از حیوانات خوشم نمیاد کلا با حیوان خانگی مخالفم. مخصوصا ک آپارتمان نشینیم. کسی رو ندارم راحت باهاش درد دل کنم. اینجا مینویسم تا شاید یکم خالی شم.